Мултикултурализам без култура

Мултикултурализам без култура (англиски: Multiculturalism without Culture) ― книга напишана од Ен Филипс.[1][2] Темата за мултикултурализмот е истражувана од Филипс во врска со теми како што се феминизам, антропологија, политичка теорија, право и филозофија.[3] Нејзиното вдахновение да ја напише книгата произлегла од спротивставените грижи за мултикултурализмот што ги предизвикувале правата на жените и феминизмот кој посегнува врз благосостојбата на културите. Додека Филипс претстатува многу различни гледишта за мултикултурализмот, нејзиниот општ аргумент во книгата може да се сумира како: „Време е да се елаборира верзија на мултикултурализмот која се откажува од реифицираните поими за културата, побезмилосно се занимава со културните стереотипи и одбива да се подредува правата и интересите на жените за наводните традиции на нивната култура“.[4]

Мултикултурализам без култура
АвторЕн Филипс
ЗемјаОбединето Кралство
ЈазикАнглиски
Предмет(и)Мултикулирализам, Феминизам, Политичка филозофија
ЖанрКнижевна журналистика
ИздавачPrinceton University Press
Издадена
21 мај 2007
МедиумТврда корица
Страници216 pp
ISBN978-0-691-12944-0 (Тврда корица)
OCLC71275406
305.4809182/1 22
Клас. КБHQ1161 .P452 2007

Резиме

уреди

Во книгата Филипс ја елаборирала идејата за мултикултурализам без култура. Во овој модел, концепцијата на културата како непроменлива и доминантна (Ставот за кој Филипс тврди дека го имаат многу влади и луѓе) се поставува во корист на идејата дека културата е течна и дека поединецот е во културата, а не културата во поединецот, има права и е најважниот елемент. Средишниот дел од нејзината теорија почива на идејата дека луѓето во малцинските култури имаат автономија . Нејзината дискусија тежи во многу различни перспективи за мултикултурализмот обезбедени од низа современи писатели на оваа тема. Таа постојано ја одржува феминистичката теорија како примарна основа од која ги структурира своите аргументи. Книгата завршува со нејзино гарантирање за зголемување на консултативните услуги за малцинските групи и зголемување на дијалогот меѓу нив и владите.

Прием

уреди

Критичкиот прием бил главно позитивен.[5][6] Полски социолошки преглед дал поволен преглед на Мултикултурализмот без култура, забележувајќи дека таа е „стимулативна, добро истражена и добро напишана книга“.[7] Професорот Ана Јитман од Универзитетот во Западен Сиднеј објавил на форумот Х-Нет дека книгата „оди само толку далеку теоретски“, но дека е „одличен и обмислен аргумент за мултикултурализмот во време кога е нападната од сите страни“.[8]

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Dovi, Suzanne (September 2009). „Multiculturalism Without Culture (review)“. Politics & Gender. 5 (3): 443–446. doi:10.1017/S1743923X09990262.
  2. Ackerly, Brooke (2009). „Multiculturalism without Culture (review)“. Hypatia. 24 (4): 240–246. doi:10.1111/j.1527-2001.2009.01072_1.x.
  3. Lenard, P. T. (2008). „Multiculturalism without culture (review)“. Choice Reviews Online. 45 (5): 45–2920–45–2920. doi:10.5860/CHOICE.45-2920. Посетено на 11 август 2022.
  4. P.72, Multiculturalism without Culture
  5. Abbasi, Khadija (2008). „Book review: Phillips, A. (2007) Multiculturalism without culture“. Graduate Journal of Social Studies. 5 (1). Архивирано од изворникот на 1 април 2014. Посетено на 11 август 2022.
  6. Thompson, Simon (2008). „Multiculturalism without Culture (review)“. Contemporary Political Theory. 7 (4): 446–449. doi:10.1057/cpt.2008.8.
  7. Fomina, Joanna (2010). „Multiculturalism without Culture by Anne Phillips (review)“. Polish Sociological Review. 169 (169): 123–126. JSTOR 41275140.
  8. Yeatman, Anna. „Anne Phillips. Multiculturalism without Culture. (review)“. H-Net. Посетено на 11 август 2022.

Надворешни врски

уреди