Михај Еминеску
Михај Еминеску (романски: Mihai Eminescu), роден Михаил Еминович (Mihail Eminovici; 15 јануари 1850 – 15 јуни 1889) — романски поет, писател и новинар, често именуван како најпознат и највлијателен романски поет. Еминеску бил активен член на книжевното друштво Жунимеа и работел како уредник за списанието Тимпул, официјален гласник на Конзервативната партија на Романија.[2] Неговите први објавени песни биле на возраст од 16 години.
| Михај Еминеску | |
|---|---|
 Портрет на Михај Еминеску. | |
| Изворно име | Mihai Eminescu |
| Роден/а | Михаил Еминович 15 јануари 1850 Ботошани, Кнежевство Молдавија (денес Романија) |
| Починат/а | 15 јуни 1889 (возр. 39) Букурешт, Романија |
| Почивалиште | Гробишта Белу, Букурешт |
| Занимање | поет, писател, новинар |
| Јазик | романски |
| Националност | Романец |
| Апсолвент на | Универзитет во Виенаa Хомболтов универзитет во Берлин |
| Жанр | поезија, краток расказ |
| Предмет | смрт, љубов |
| Книжевно движење | романтицизам |
| Значајни дела | Luceafărul, Scrisoarea I |
| Години на активност | 1866–1888 |
| Партнер | Вероника Микле |
| Роднини | Џорџе Еминеску (татко) Ралука Јарашку (мајка)[1] 8 браќа
3 сестри
|
| Потпис |  |
Дела
уредиСпоред голем број романски историчари, меѓу кои и Никола Јорга, Еминеску е најголем романски поет.
Поезија
уредиПоезијата на Еминеску е со различна тематика, од природа до љубов, од омраза до социјална критика. Поезијата на Еминеску е преведена на над 60 јазика. Неговите дела имале силно влијание врз романската култура. Неговите најпознати поеми се:[3]
- „Доина“, 1884
- „Езер“ (Lacul, 1876)
- „Ноќна молитва“ (Luceafărul, 1883)
- „Сини цвеќиња“ (Floare albastră, 1884)
- „Желба“ (Dorința, 1884)
- „Квечерина над Брдото“ (Sara pe deal, 1885)
- „О, остани“ (O, rămai, 1884)
- „Епигони“ (Epigonii, 1884)
- „Писма“ (Scrisori)
- „И ако...“ (Și dacă,1883)
- „Ода во антички такт“ (Odă în metru antic, 1883)
- „Имам уште една желба“ (Mai am un singur dor,1883)
- „На ѕвезда“ (La Steaua ,1886)
Проза
уреди- „Пуст гениј“ (Geniu pustiu)
- „Проколнат Дионис“ (Sărmanul Dionis)
- „Цезара“ (Cezara)
Наводи
уреди- ↑ „Părinții, frații, surorile lui Mihai Eminescu“. Tribuna (романски). 15 January 2013.
- ↑ Mircea Mâciu dr., Nicolae C. Nicolescu, Valeriu Şuteu dr., Mic dicţionar enciclopedic, Ed. Stiinţifică şi enciclopedică, Bucureşti, 1986
- ↑ „Autor:Mihai Eminescu“. wikisource.org.
Литература
уреди- George Călinescu, La vie d'Eminescu, Bucarest: Univers, 1989, 439 p.
- Marin Bucur (ed.), Caietele Mihai Eminescu, București, Editura Eminescu, 1972
- Murărașu, Dumitru (1983), Mihai Eminescu. Viața și Opera, Bucharest: Eminescu.
- Petrescu, Ioana Em. (1972), Eminescu. Modele cosmologice și viziune poetică, Bucharest: Minerva.
- Dumitrescu-Buşulenga, Zoe (1986), Eminescu şi romantismul german, Bucharest: Eminescu.
- Bhose, Amita (1978), Eminescu şi India, Iaşi: Junimea.
- Iţu, Mircia (1995), Indianismul lui Eminescu, Braşov: Orientul latin.
- Vianu, Tudor (1930), Poezia lui Eminescu, Bucharest: Cartea Românească.
- Negoițescu, Ion (1970), Poezia lui Eminescu, Iaşi: Junimea.
- Simion, Eugen (1964), Proza lui Eminescu, Bucharest: Editura pentru literatură.
Надворешни врски
уреди- „Mihai Eminescu“. AudioCarti.eu.
- Мрежно место на англиски и романски
- Преведени поеми од Петар Мамара
- Дела од Михај Еминеску на проектот „Гутенберг“
- Дела од или за Михај Еминеску на Семрежниот архив
Дела од Михај Еминеску на LibriVox (аудиокниги во јавна сопственост)- Романска поезија – Михај Еминеску - англиски
- Романска поезија – Михај Еминеску - романски
- Институт за културна меморија: Михај Еминеску Архивирано на 14 март 2008 г.
- Поезија на Еминеску (англиски и романски)
