Меѓународна година на прифатилиште за бездомници
Меѓународната година на прифатилиште за бездомници (IYSH) била признаена во 1987 година од Обединетите нации. За прв пат била прогласена, како принцип, во резолуцијата на ООН 36/71[1] во 1981 година, а официјално била прогласена во 1982 година во резолуцијата 37/221.[2] Главно била насочена кон подобрување на засолништата/домувањата за сиромашните воопшто (и не само за бездомниците), особено во земјите во развој. Исто така, таа била продолжение на конференцијата Хабитат I во 1976 година.
Дејства
уредиВо неколку земји биле создадени национални активности, како што е Австралија која создала Секретаријат на IYSH или Велика Британија каде била создадена доверба за собирање донации од здруженија за домување за засолништа во земјите во развој, со некои проекти кои биле финансирани од Странската администрација за развој. Довербата подоцна еволуирала во невладината организација „Бездомни лица“ (сега работи како Reall, или вистински капитал за сите).
Наследство
уредиСветските награди за живеалишта биле создадени од BSHF (Саботен фонд во болницата Бирмингем) како нивен придонес за IYSH. Две други награди биле создадени од Јапонското здружение за домување како награди на заслужни проекти за домување, Меморијалната награда на IYSH во 1988 година и Меморијалната награда на охрабрување на IYSH во 2006 година.[3]
Број | Година | Меморијална награда | Меморијална награда за охрабрување |
---|---|---|---|
1 | 1988 година | Отец Хорхе Анзорена[4] | |
2 | 1989 година | Сомсук Буниабанча | |
3 | 1990 година | Ариф Хасан и сестрата Ени Абион | |
4 | 1991 година | Јохан Силас и Енрике Ортиз | |
5 | 1992 година | СПАРЦ | |
6 | 1993 година | Слобода на градење | |
7 | 1994 година | Народен дијалог Јужна Африка | |
8 | 1995 година | Женска банка и фондација Пагтамбајонг | |
9 | 1996 година | ||
10 | 1997 година | ||
11 | 1998 година | ||
12 | 1999 година | Фондација за човечки населби (Тајланд) | |
13 | 2000 година | ||
14 | 2001 година | Севаната (Шри Ланка) | |
15 | 2002 година | Федерација на жители на колиби Намибија и АСАГ Ахмедабад | |
16 | 2003 година | ||
17 | 2004 година | Денис Марфи | |
18 | 2005 година | ||
19 | 2006 година | Луманти (Непал) | ТАО-Пилипинас (Филипини)[5] |
20 | 2007 година | Теофанг Тнаут (Камбоџа)[6] | |
21 | 2008 година | Help-O (Шри Ланка) | Ресурсен центар за урбан развој (Монголија)[3] |
22 | 2009 година | Фонд за слаб развој на Урбаните во Камбоџа | |
23 | 2010 г. |
Наводи
уреди- ↑ UN resolution 36/71, 4 december 1981
- ↑ Un resolution 37/221, 20 December 1982
- ↑ 3,0 3,1 UNCRD, IYSH Prize Архивирано на 9 август 2020 г.
- ↑ ACHR E-News July 2010
- ↑ TAO Newsletter
- ↑ „Архивиран примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-07-27. Посетено на 2012-09-23.