Мајорон
Во честична физика, мајорони (именувани по Еторе Мајорана) се хипотетички тип на Голдстонови бозони за кои се претпоставува дека се посредници во неутринското масено нарушување на лептонскиот број или B − L при одредени високоенергетски судири како што се:
| Состав | Елементарна честичка |
|---|---|
| Статистика | Бозонска |
| Статус | Хипотетичка |
| Симбол | J |
| Предвиденна | И. Чикшиге, Р. Мохапатра и Р. Печеи |
| Маса | непозната |
| Ел. полнеж | 0 e |
| Спин | 0[1] |
Каде два електрони се судираат, за да се создадат W-бозони и со мајоранот J. Се претпоставува дека U(1)B–L симетријата е целосна за да опстои мајоронот односно да не биде проголтан од страна на баждарниот бозон и спонтано да се распадне. Мајороните првично биле формулирани во четири димензии од Ј. Чикашиге, Р. Мохапатра и Р. Печеи за да се разберат неутринските маси со помош на механизмот на сеење и да се бараат во процесот на безнеутрискиот двоен бета-распад. Постојат теоретски проширувања на оваа идеја во суперсиметрички теории и теории кои вклучуваат крајно сложени димензии. Со движење низ дополнителнипросторни димензии детектираниот број на настани на создавање на мајороните соодветно се менува. Математички, мајороните можат да се моделираат со тоа што ќе им се дозоли да се движат низ материјал, додека сите други сили на стандардниот модел се фиксирани во орбиобразивна точка.
Потраги уреди
Експериментите кои ги проучуваат двојните бета-распади имаат поставено граници на распадните модови кои оддаваат мајорани.
НЕМО[2] има забележано бројни различни елементи. ЕКсО[3] и Камланд-Зен[4] ги имаат определено времетраењето на полуживотите за мајоронските распади кај ксенонот.
Наводи уреди
- ↑ Lattanzi, M. (2008). „Decaying Majoron Dark Matter and Neutrino Masses“. AIP Conference Proceedings. 966 (1): 163–169. arXiv:0802.3155. doi:10.1063/1.2836988.
- ↑ Arnold, R.; Augier, C.; Baker, J. D.; Barabash, A. S.; Basharina-Freshville, A.; Blondel, S.; Blot, S.; Bongrand, M.; Brudanin, V.; Busto, J.; Caffrey, A. J.; Cerna, C.; Chapon, A.; Chauveau, E.; Duchesneau, D.; Durand, D.; Egorov, V.; Eurin, G.; Evans, J. J.; Flack, R.; Garrido, X.; Gómez, H.; Guillon, B.; Guzowski, P.; Hodák, R.; Hubert, P.; Hugon, C.; Jullian, S.; Klimenko, A.; Kochetov, O.; Konovalov, S. I.; Kovalenko, V.; Lalanne, D.; Lang, K.; Lemière, Y.; Liptak, Z.; Loaiza, P.; Lutter, G.; Mamedov, F.; Marquet, C.; Mauger, F.; Morgan, B.; Mott, J.; Nemchenok, I.; Nomachi, M.; Nova, F.; Nowacki, F.; Ohsumi, H.; Pahlka, R. B.; Perrot, F.; Piquemal, F.; Povinec, P.; Ramachers, Y. A.; Remoto, A.; Reyss, J. L.; Richards, B.; Riddle, C. L.; Rukhadze, E.; Saakyan, R.; Sarazin, X.; Shitov, Yu.; Simard, L.; Šimkovic, F.; Smetana, A.; Smolek, K.; Smolnikov, A.; Söldner-Rembold, S.; Soulé, B.; Štekl, I.; Suhonen, J.; Sutton, C. S.; Szklarz, G.; Thomas, J.; Timkin, V.; Torre, S.; Tretyak, Vl. I.; Tretyak, V. I.; Umatov, V. I.; Vanushin, I.; Vilela, C.; Vorobel, V.; Waters, D.; Žukauskas, A. (12 June 2014). „Search for neutrinoless double-beta decay of with the NEMO-3 detector“. Physical Review D. 89 (11). arXiv:1311.5695. Bibcode:2014PhRvD..89k1101A. doi:10.1103/PhysRevD.89.111101.
- ↑ Albert, J. B.; Auty, D. J.; Barbeau, P. S.; Beauchamp, E.; Beck, D.; Belov, V.; Benitez-Medina, C.; Breidenbach, M.; Brunner, T.; Burenkov, A.; Cao, G. F.; Chambers, C.; Chaves, J.; Cleveland, B.; Coon, M.; Craycraft, A.; Daniels, T.; Danilov, M.; Daugherty, S. J.; Davis, C. G.; Davis, J.; DeVoe, R.; Delaquis, S.; Didberidze, T.; Dolgolenko, A.; Dolinski, M. J.; Dunford, M.; Fairbank, W.; Farine, J.; Feldmeier, W.; Fierlinger, P.; Fudenberg, D.; Giroux, G.; Gornea, R.; Graham, K.; Gratta, G.; Hall, C.; Herrin, S.; Hughes, M.; Jewell, M. J.; Jiang, X. S.; Johnson, A.; Johnson, T. N.; Johnston, S.; Karelin, A.; Kaufman, L. J.; Killick, R.; Koffas, T.; Kravitz, S.; Kuchenkov, A.; Kumar, K. S.; Leonard, D. S.; Leonard, F.; Licciardi, C.; Lin, Y. H.; Ling, J.; MacLellan, R.; Marino, M. G.; Mong, B.; Moore, D.; Nelson, R.; Odian, A.; Ostrovskiy, I.; Ouellet, C.; Piepke, A.; Pocar, A.; Prescott, C. Y.; Rivas, A.; Rowson, P. C.; Rozo, M. P.; Russell, J. J.; Schubert, A.; Sinclair, D.; Smith, E.; Stekhanov, V.; Tarka, M.; Tolba, T.; Tosi, D.; Tsang, R.; Twelker, K.; Vogel, P.; Vuilleumier, J.-L.; Waite, A.; Walton, J.; Walton, T.; Weber, M.; Wen, L. J.; Wichoski, U.; Yang, L.; Yen, Y.-R.; Zeldovich, O. Ya. (10 November 2014). „Search for Majoron-emitting modes of double-beta decay of with EXO-200“. Physical Review D. 90 (9). arXiv:1409.6829. Bibcode:2014PhRvD..90i2004A. doi:10.1103/PhysRevD.90.092004.
- ↑ Gando, A.; Gando, Y.; Hanakago, H.; Ikeda, H.; Inoue, K.; Kato, R.; Koga, M.; Matsuda, S.; Mitsui, T.; Nakada, T.; Nakamura, K.; Obata, A.; Oki, A.; Ono, Y.; Shimizu, I.; Shirai, J.; Suzuki, A.; Takemoto, Y.; Tamae, K.; Ueshima, K.; Watanabe, H.; Xu, B. D.; Yamada, S.; Yoshida, H.; Kozlov, A.; Yoshida, S.; Banks, T. I.; Detwiler, J. A.; Freedman, S. J.; Fujikawa, B. K.; Han, K.; O'Donnell, T.; Berger, B. E.; Efremenko, Y.; Karwowski, H. J.; Markoff, D. M.; Tornow, W.; Enomoto, S.; Decowski, M. P. (6 August 2012). „Limits on Majoron-emitting double- decays of Xe in the KamLAND-Zen experiment“. Physical Review C. 86 (2). arXiv:1205.6372. Bibcode:2012PhRvC..86b1601G. doi:10.1103/PhysRevC.86.021601.
Дополнителна литература уреди
- Balysh, A.; и др. (1996). „Bounds on new Majoron models from the Heidelberg-Moscow experiment“. Physical Review D. 54 (5): 3641–3644. arXiv:nucl-ex/9511001. Bibcode:1996PhRvD..54.3641G. doi:10.1103/PhysRevD.54.3641.
- Mohapatra, R. N.; Pérez-Lorenzana, A.; de S. Pires, C. A. (2000). „Neutrino mass, bulk majoron and neutrinoless double beta decay“. Physics Letters B. 491 (1–2): 143–147. arXiv:hep-ph/0008158. Bibcode:2000PhLB..491..143M. doi:10.1016/S0370-2693(00)01031-5.
- Carone, C. D.; Conroy, J. M.; Kwee, H. J. (2002). „Bulk majorons at colliders“. Physics Letters B. 538 (1–2): 115–120. arXiv:hep-ph/0204045. Bibcode:2002PhLB..538..115C. doi:10.1016/S0370-2693(02)01943-3.
- Frampton, P. H.; Oh, M. C.; Yoshikawa, T. (2002). „Majoron mass zeros from Higgs triplet vacuum expectation values without a Majoron problem“. Physical Review D. 66 (3): 033007. arXiv:hep-ph/0204273. Bibcode:2002PhRvD..66c3007F. doi:10.1103/PhysRevD.66.033007.
- Grossman, Y.; Haber, H. E. (2003). „The would-be Majoron in R-parity-violating supersymmetry“. Physical Review D. 67 (3): 036002. arXiv:hep-ph/0210273. Bibcode:2003PhRvD..67c6002G. doi:10.1103/PhysRevD.67.036002.
- de S. Pires, C. A.; Rodrigues da Silva, P. S. (2004). „Spontaneous breaking of the lepton number and invisible majoron in a 3-3-1 model“. European Physical Journal C. 36: 397–403. arXiv:hep-ph/0307253. Bibcode:2004EPJC...36..397D. doi:10.1140/epjc/s2004-01949-3.