Марика Ниноу
Марика Ниноу (грчки: Μαρίκα Νίνου; родена Евангелија Атамијан [Ευαγγελία Αταμιάν]; 1922 – 23 февруари 1957) била ерменско-грчка[1][2] ребетико пејачка.
Марика Ниноу Μαρίκα Νίνου | |
|---|---|
| Родено име | Евангелија Атамијан |
| Роден(а) | пред 23 февруари 1922 Егејско Море, Грција |
| Починал(а) | Грција |
| Жанр(ови) | Ребетико |
| Занимање/ња | Пејачка |
| Години на активност | средината на 1940-тите - 1957 година |
Биографија
уредиБила родена во 1922 година на бродот „Евангелистрија“ кој ги донел нејзината мајка, нејзините две сестри и нејзиниот осумгодишен брат, Баркев Атамијан, од Смирна (денешен Измир) во Пиреја. Излегла од стомакот на мајка си, а бидејќи мислеле дека нема да преживее, ја однеле во магацин. Меѓутоа, таа преживеала и веднаш ја крстил капетанот на Евангелистрија, на тој начин го добила името Евангелија (на грчки значи „таа од Евангелието, таа од добрата вест“).
Во Грција, нејзиното семејство се населило во Кокинија, на улица Мегара бр. 50. На седум години, Ниноу започнала да го посетува Ерменското училиште на Синиот крст на Грција „Заваријан“ во Кокинија.
Таму научила да свири на мандолина и се приклучила на училишниот оркестар. Во меѓувреме, поради нејзините гласовни квалитети, пеела во ерменската црква Свети Агоп во Кокинија.
Во 1939 година се омажила за својот прв сопруг Хаиг Месробјан, кој бил бравар и имал продавница во Кокинија, а во 1940 година го родила нивниот син Ованес. Во 1947 година, советските бродови дошле во Грција за да ги земат Ерменците кои сакале да заминат и да отидат во Ерменија. Заминало половина од ерменското население на Солун и Атина. Меѓу нив бил и сопругот на Ниноу, Хаиг, кој ги оставил сопругата и синот зад себе.
Таа го запознала акробатот Никос Николаидес „Нино“ во 1944 година и се омажила за него. Тие почнале да настапуваат заедно како „Дуо Нино“. Кога нејзиниот син се приклучил на чинот, тие станале „Два и пол Нино“.
Во една од изведбите на Нинос, уметникот Петрос Киријакос ја слушнал како пее и му ја препорачал на Манолис Хиотис. Хиотис снимил две песни со неа во 1948 година.
Во октомври 1948 година, Стелакис Перпиниадис (грчки: Στελλάκης Περπινιάδης) ја довел под своја закрила како пејачка во клубот од Флорида.
До 1949 година, Ниноу имала почнато да работи со Василис Цицанис во Фат Џими, место кое подоцна играло одлучувачка улога во нивните животи, при што парот Цицанис-Нину добил многу посебно место во историјата на музиката на Грција.
Во октомври 1951 година Ниноу настапила со Цицанис во Истанбул, но по ова патување, тие решиле да тргнат по својот пат.[3]
Пред да замине во САД во 1954 година, имала операција на рак во Атина. Сепак, нејзиниот рак брзо се проширил додека била во САД и се вратила во Грција каде работела под големи болки кратко време пред да и подлегне на болеста на 35-годишна возраст.
Наследство
уредиНиноу поседувала висок тон со значајно тело и волумен и беспрекорен тоналитет и пеела со емотивен интензитет. Снимила вкупно 174 песни, од кои 119 како пејачка.
Филмот Рембетико на Костас Ферис е базиран на нејзиниот живот.[4]
Наводи
уреди- ↑ Kupula, Mikko, уред. (2008). Epi tēs ousias : studies in honour of Jussi Korhonen. Finland, Helsinki: Books on Demand. ISBN 9789524980777.
- ↑ Greek, original text by Elias Petropoulos ; translated from the; introduction, with; Kanavakis, additional text by Ed Emery; illustrations by A. (2000). Songs of the Greek underworld : the Rebetika tradition. London: Saqi. ISBN 9780863563980.
- ↑ Broughton, Simon, уред. (1999). World music (New. изд.). London: Rough Guides. ISBN 9781858286358.
- ↑ Cowie, P., уред. (1984). International film guide 1985 (22nd updated. изд.). London: Tantivy Press. ISBN 9780900730221.