Лари (латински: lares) — заштитници и чувари на домашните огништа во Стариот Рим. Нивните имиња, едноставно, значеле и „дом, куќа“. Нивните кипови најчесто биле чувани во внатрешноста на куќите, во т.н. penetralia, додека државните пенати се чувале во пентралиите на храмовите на Веста, кои ги сметале за огниште на државата. При преселбата од едно во друго место, луѓето си ги пренесувале и своите пенати.[1]

Наводи уреди

  1. А. V., „Objašnjenja“, во: Apulej, Zlatni magarac, Dereta, Beograd, 2011, стр. 223.