Космополитизам (биологија)

Во биогеографијата, еден таксон се смета за космополитски ако неговиот ареал се протега ширум целиот (или речиси целиот) свет, во сите погодни живеалишта. На пример, китот убиец има космополитски ареал бидејќи живее во сите океани и речиси сите мориња на светот. Истото важи и за некои заразни болести.^[1] Други вакви примери се луѓето, штитестиот лишај (Parmelia sulcata) и мекотелниот род Дагња (Mytilus).^[1] Ваквата состојба може да се должи на широк дијапазон на толеранција во животните средини^[2]^[3] или пак поради брзо распространување на видот во однос на времето потребно да еволуира.^[4]

Китот убиец (Orcinus orca) и неговиот ареал обележан со сино

Спротивна состојба на космополитизмот е ендемизмот, каде извесен вид се среќава само во едно ограничено подрачје.

Поврзано

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Ian F. Spellerberg & John William David Sawyer, уред. (1999). An Introduction to Applied Biogeography. Ecological patterns and types of species distribution. Cambridge University Press. стр. 108–132. ISBN 978-0-521-45712-5.
↑ S. Kustanowich (1963). „Distribution of planktonic foraminifera in surface sediments of the south-west Pacific“. New Zealand Journal of Geology and Geophysics. 6 (4): 534–565.
↑ D. B. Williams (1971). B. M. Funnell & W. R. Riedel (уред.). The Micropalaeontology of Oceans: Proceedings of the Symposium held in Cambridge from 10 to 17 September 1967 under the title 'Micropalaeontology of Marine Bottom Sediments'. The distribution of marine dinoflagellates in relation to physical and chemical conditions. Cambridge University Press. стр. 91–95. ISBN 978-0-521-18748-0.
↑ Judit Padisák (2005). Patrick E. O'Sullivan & Colin S. Reynolds (уред.). „Limnology and Limnetic Ecology“. Phytoplankton. The Lakes Handbook. Wiley-Blackwell. стр. 251–308. ISBN 978-0-632-04797-0.

[Spellerberg-1] 1,0 ^1,1 Ian F. Spellerberg & John William David Sawyer, уред. (1999). An Introduction to Applied Biogeography. Ecological patterns and types of species distribution. Cambridge University Press. стр. 108–132. ISBN 978-0-521-45712-5.

[2] S. Kustanowich (1963). „Distribution of planktonic foraminifera in surface sediments of the south-west Pacific“. New Zealand Journal of Geology and Geophysics. 6 (4): 534–565.

[3] D. B. Williams (1971). B. M. Funnell & W. R. Riedel (уред.). The Micropalaeontology of Oceans: Proceedings of the Symposium held in Cambridge from 10 to 17 September 1967 under the title 'Micropalaeontology of Marine Bottom Sediments'. The distribution of marine dinoflagellates in relation to physical and chemical conditions. Cambridge University Press. стр. 91–95. ISBN 978-0-521-18748-0.

[4] Judit Padisák (2005). Patrick E. O'Sullivan & Colin S. Reynolds (уред.). „Limnology and Limnetic Ecology“. Phytoplankton. The Lakes Handbook. Wiley-Blackwell. стр. 251–308. ISBN 978-0-632-04797-0.

[1]

[2]

[3]

[4]