Иполит Римски
Иполит Римски е христијански светец и еден од најистакнатите христијански писатели од Западна Европа од 3 век. Бил епископ и свештеномаченик, ученик на Иринеј Лионски и последен римски отец кој зборувал грчки. Ги напишал „Одбивање на сите ереси“ (Философумена) и „Апостолско предание“.
| Свети Иполит Римски | |
|---|---|
 | |
| Martyr | |
| Роден(а) | 170, Рим |
| Починал(а) | 235, Сардинија |
| Почитуван(а) во | Римокатоличка црква, Православие |
| Канонизација | претсоборна |
| Слава | Римокатоличка црква: 13 август Православие: 30 јануари |
| Заштитништво | Бибиена, коњи, затворски чувари; затворски службеници; затворски работници[1] |
Пострадал за верата во времето на римскиот цар Клаудиј. Кога во Рим девицата Хрисија била немилосрдно мачена, тогаш зад неа застанал пред мачителите Иполит и ги изобличил мачителите. Заради тој протест и тој бил даден на суд, суден и oсуден на смрт по долготрајните измачувања[2].
Православната црква неговиот ден го чествува на 30 јануари по стар стил.
Наводи
уреди- ↑ Patron Saints Index: Saint Hippolytus of Rome
- ↑ „Охридски пролог“ стр. 41