Изработка по нарачка
Изработка по нарачка (Build to Order), понекогаш именувана како нарачана или направена по нарачка (Make To Order), е производствен пристап во кој производите не се изградени сè додека не се добие потврда за нарачката.
Така, крајниот потрошувач го одредува времето и бројот на произведените производи. [[1]] Нарачаниот производ е прилагоден, исполнувајќи ги барањата за дизајн на поединец, организација или бизнис. [[2]] Ваквите нарачки во производството може да се генерираат рачно, или преку програми за управување со инвентар [[1]].
Изработка по нарачка е најстариот начин на вршење на нарачка и е најсоодветен пристап при производство на производи за кои е потребен висок степен на приспособеност или производи со понизок волумен на производство. Индустриите со скап инвентар го користат овој производствен пристап [[1]].
Изработка по нарачка производи се најчести во прехранбената индустрија и угостителската индустрија, особено при ресторани и кафеани.
Изработката по нарачка (BTO) може да се смета за систем за производство "Just in Time" (JIT)- навремено, бидејќи компонентите или производите се испорачуваат само во време кога се бара, со цел да се намали времето за трошење и да се зголеми ефикасноста. [[1]]
Преглед
уредиОвој процес се користи при производи за кој е потребно висок степен на приспособеност и конфигурација, често применлив за производство на автомобили и возила,[3][4] велосипеди, компјутерски опслужувачи или за производи каде што чувањето на залихи на стоката е многу скапо. Чест пример е производството на делови за авиони и авио индустријата.
Генерално, пристапот BTO-изработка по нарачка стана популарен во последните неколку години, откако високотехнолошките компании како што се Dell, BMW, Compaq и Gateway успешно го имплементираа системот во нивното деловно работење. [[5]]
БТО во автомобилската индустрија
уредиВо контекст на автомобилната индустрија, изработка по нарачка е произведствен процес кој е доминантно ориентиран и зависен од побарувачката. Производот е изграден на побарувањето на крајниот клиентот со веќе потврдена нарачка.[6] Крајниот клиент во овој контекст се однесува на поединец со кој е запознаен произведувачот и ги исклучува оние нарачки од производителот на оригиналната опрема (ОЕМ), националните трговски друштва и компании (НУК), продажни места, нарачки во голем волумен или други посредници во синџирот на снабдување. Изработката по нарачка е процес во кои нарачките за амандмани на функции на веќе постоечки производ, при што предвидените нацрти за нарачките се прилагодуваат по барањата на клиентот, се исклучуваат, бидејќи тие се дел од друго ниво на софистицираност која припаѓа во системот за изработка на залихи (build to stock). Системот за градење на залихи е исто така познат како изработка по прогноза (Build to forcast).
Изработка за залиха е процес кој доминира и е применлив денес во голем број на индустрии и се однесува на производи кои се произведени без да се познава финалниот купец, со обем на производствен волумен пресметан на основ на историски податоци за побарувачката [4]. Ова високо ниво на производство и залихи е најзастапено во автомобилната индустрија каде процесот им овозможува на посредниците во продажните места да го најдат и произведат посакуваното и идеалното возило на финалниот купец во рамките на синџирот на снабдување. Процесот им овозможува достава на возилото веднаш чим транспорт до продажното место е обезбеден. При тоа, изработка за залиха се користи како изговор за високиот степен на залихи во автомобилната индустрија, која сепак овозможува брз одговор на побарувачката на финалниот купец. Иако процесот овозможува брз одговор на побарувачката, изработка за залиха е скап процес примарно поради високиот степен на залихи, како и поради цената на транспорт на возилата, бидејќи возилата ретко се онаму каде што треба да бидат, а тоа е на продажните места. Високио степен на залихи кои се во висока вредност е еден од клучните виновници за моменталната криза во автомобилната индустрија - криза која би можела да се реши со имплементирање на процесот изработка по нарачка.[6]
Изработка по нарачка системот не значи дека сите произведувачи во синџирот на снабдување треба да произведуваат само кога има потврдена нарачка од финален купец. При тоа, системот не е практичен и нема економска покриеност да се имплементира за произведувач со низок волумен производи од висока вредност. Дел од предизвикот при имплементирање на процесот изработка по нарачка е во снабдувачката мрежа и точна идентификација на кои произведувачи треба да го имплементираат овој процес. Моментот кога овој процес ќе биде применет во синџирот на снабдувачи се нарекува момент на раздвојување. Денес, на повеќето произведувачи во автобомилната индустрија им недостасува момент на раздвојување и доминантниот процес на изработка за залиха придонесе за голем капитал во вредност од милијарди долари да биде врзан за залихи во синџирот на снабдување.
Некои произведувачи произведуваат производи по нарачка, додека други се одлучуваат да произведат поголема залиха која подоцна ќе се продава. Поради големата застапеност на пролиферација на производи, голем број на произведувачи се одлучуваат за комбиниран пристап каде дел од производите ги произведуваат по нарачка, а дел произведуваат за залиха. Овој комбиниран пристап на производство се нарекува комбинирана изработка по нарачка.
Предности / придобивки од систем за градење до ред
уредиПредноста на процесот изработка по нарачка е првично во производство на производи со голема разновидност и можноста да се конферира производот до идентичните барања на финалниот купец, како и намалените трошоци поврзани со чување на инвентоарот и залихите.
Дополнително, флексибилноста и времето на доведување на клиентите се подобруваат со промена на натпревар во побарувачката на потрошувачите. Освен тоа, готовинскиот тек на бизнисот може да се зголеми со БТО. [[1]]
Недостатоци / недостаток на систем за градење на ред
уредиЕдна од недостатоците во процесот на изработка по нарачка е изложеноста на произведувачите на флуктуациите на побарувачката на пазарот која може да придонесе до намалена употреба на капацитетот на опремата при производство. Поради тоа, најефикасниот метод за употреба на капацитетот на опремата е примената на процесот изработка по нарачка да се комбинира со проактивен менаџмент на побарувачката. Пронаоѓање на баланс помеѓу изработка за залиха и изработка по нарачка е истражувачка тема на многу академски истражувачи.
Во малопродажбата, проблем што се појавува може да биде купувачите кои избираат алтернативен производ кој е достапен во тоа време и место, бидејќи не сакаат да чекаат да пристигне производството на БТО.
Покрај тоа, во споредба со масовното производство, прилагодувањето на производите подразбира повисоки трошоци. Така, потрошувачите кои се свесни за цената можат да се одвратат, бидејќи не чувствуваат силна потреба за прилагодени производи и затоа би избрале повеќе стандардизиран производ. [[7]]
Поврзани пристапи
уредиПоврзани пристапи кон БТО вклучуваат следново:
Пристап на инженер за нарачка (ETO-Engineer to Order)
Во ETO, по нарачката, дел од или целиот дизајн почнува да се развива. Изработка од страна на општи изведувачи и изработка на постројки од страна на инженерски компании се категоризирани како ETO. [[8]]
Асортирај до ред (ATO-Assembly to Order) пристап
Оваа стратегија бара основните делови на производот веќе да се произведуваат, но сè уште не се собрани. Откако нарачката на клиентот е примена, делови од производот брзо се собираат и испраќаат. [[9]]
Заедно со пристапот на БТС, овие стратегии го формираат спектарот на стратегии за исполнување на редот што фирмата може да ги усвои.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Build to order Inventory management model“. www.leanmanufacture.net. Посетено на 2019-06-09.
- ↑ „What is Build to Order (BTO)? - Definition from Techopedia“. Techopedia.com (англиски). Посетено на 2019-06-09.
- ↑ Holweg and Pil, 2004, pg.
- ↑ 4,0 4,1 Parry and Graves, 2008, pg.
- ↑ Gunasekaran, Angappa; Ngai, Eric W. T. (2009-06-01). „Modeling and analysis of build-to-order supply chains“. European Journal of Operational Research. 195 (2): 319–334. doi:10.1016/j.ejor.2008.03.026. ISSN 0377-2217.
- ↑ 6,0 6,1 Roehrich, J.K.; Parry, G. and Graves, A. (2011), Implementing build-to-order strategies: enablers and barriers in the European automotive industry, International Journal of Automotive Technology and Management. 11(3): 221-235
- ↑ „Build-to-Stock or Build-to-Order?“. Advanced Manufacturing (англиски). 2017-03-01. Посетено на 2019-06-09.[мртва врска]
- ↑ „MTO (Make To Order) | Lean Manufacturing“. www.lean-manufacturing-japan.com. Посетено на 2019-06-09.
- ↑ Kenton, Will. „Assemble to Order (ATO)“. Investopedia (англиски). Посетено на 2019-06-09.