Зејтунско востание (1895-1896)
Зејтунското востание избувнало во 1895 година и траелно до 1896 година во времето на Ерменскиот масакар кога жителите на Зејтун, денешен град во Турција, плашејќи се од можен масакар се кренале против османлиските власти.
Зејтунско востание 1895–1896 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Дел од Ерменски масакар (1894-1896) | |||||||
|
|||||||
Завојувани страни | |||||||
Османлиско Царство | Социјалдемократска партија | ||||||
Команданти и водачи | |||||||
Али Бег Мустафа Ремзи Паша Едем Паша | |||||||
Сила | |||||||
Петта османлиска девизија
| 1,500 - 6,000 | ||||||
Жртви и загуби | |||||||
5,000-20,000 [1] |
Ерменците од градот кои биле под раководство на Социјалистичката партија, разбрале за тековните масакри кои се случувале во соседните реони и на тој начин започнале да се подготвуваат за вооружен отпор. Биле мобилизирани околу 1,500 вооружени мажи а 16 луѓе биле избрани за да се упатат кон административната зграда. Во реонот на вилаетот се наоѓале 20,000 војници, 12 топови, и дополнителни 6,000 војници од Смирна и 30,000 курдски и черкешки војници.
Ерменците во почетокот на востанието успеале да заробат 600 војници и по нивниот обид за бегство сите биле погубени. Отпорот завршил со интервенција на Големите сили. На востаниците им било дозволено да заминат во егзил, даночното оптоварување било олеснето и бил назначен христијански заменик-гувернер. Поради ниските температури, илјадници Турци загинале и многу други починале во болниците од рани здобиени во битка. Се смета дека бројот на жртвите од конфликтот се движи од 5,000 до 10,000 луѓе.
Наводи
уреди- ↑ (ерменски) Nersisyan, Mkrtich G. "Զեյթունցիների 1895–1896 թթ. Ինքնապաշտպանական Հերոսամարտը" ("The Heroic Self-Defense of the People of Zeitun in 1895–1896"). Patma-Banasirakan Handes. № 1-2 (143-144), 1996, pp. 7-16. With Russian abstract.