Земјотресот во Лигурија во 1887 година

Земјотресот во Лигурија во 1887 година го погодил брегот на Империја Италија во раните утрински часови на 23 февруари 1887 година со проценета магнитуда од 6,8-6,9, при што загинале околу 600-3.000 луѓе. Исто така, се создало цунами кое имало висина од 2 метри. Се вели дека штетата била толку голема што градот Бусана Векија бил напуштен од локалното население што живеело во областа.

Земјотресот во Лигурија во 1887 година

Изосеизмичка карта на потресот подготвена од Камил Фламарион
Датум	{{{date}}}
Магнитуда	6.8–6.9
Зафатени земји/подрачја	{{{countries affected}}}
Цунами	2 метри во Империја Уште едно цунами се создало со лизгање на земјиштето во близина на Француската ривиера
Лизгања на земјиштето	Да
Жртви	~600–3,000 жртви

Земјотрес

Потресот бил со јачина меѓу 6,3 и 7,5 степени. Најверојатниот извор на овој земјотрес бил по обратен расед, со удар N55°E. Симулираните модели на дефекти најдобро ги објаснуваат забележаните одлики на цунамито. Биле претставени два различни параметри на грешка; стрмен расед со југ што се пробива при настан од Mw 6,8 или поплиток расед на север кој се пробива при настан од Mw 6,9. Исто така, се претпоставувало дека потресот се должи на пукањето на 80 км долгиот севернолигурски раседен систем што се протега по должината на брегот на Лигурскиот басен.

Апенинскиот Полуостров забележува честа сеизмичка активност поради неговата локација во близина на бројни раседи помеѓу конвергенцијата на Јадранската плоча и Евроазиската Плоча. Сепак, областа каде што се наоѓал епицентарот на потресот не доживува многу честа активност поради тоа што е далеку од големи раседи кои можат да ги предизвикаат овие настани.

Влијание

Уништена црква во Бусана Векија

Потресот предизвикал голема штета долж северозападна Италија, особено во градовите Империја и Диано Марина и малите градови во југоисточниот брег на Франција. околу 600-3.000 веројатно биле мртви. Најзабележително било во градот Бусана Векија, Санремо, кој бил целосно напуштен и не бил поправен повеќе од шест децении. Во 1960-тите, група уметници од целиот свет се обиделе да ја оживеат областа и биле успешни. До денес, мала популација на уметници и неколку семејства живеат во областа, каде има и кафулиња и слики за изложување.

Ограничена штета е забележана долж француската ривиера, но уште едно цунами се создало од лизгање на земјиштето со што се зголемил бројот на загинати во градот Ментон. Принцот од Велс, кој во тоа време бил во посета на градот Кан, бил повикан од кралското семејство да се врати, но се соочил со потешкотии да се евакуира поради илјадниците други кои избегале од областа со воз. Некои цивили се смета дека заминале со пижами.