Железничка пруга Драч-Тирана
Железничка пруга Драч-Тирана (албански: Hekurudha Durrës–Tiranë) — железничка линија која првично ги спојувала двата најголеми града во Албанија: Драч и Тирана. Пругата се поврзува со железничката пруга Скадар-Вора на половина пат во Вора и со железничката пруга Драч-Валона во Драч. Од септември 2013 година, крајот на пругата во Тирана бил демонтиран бидејќи станицата во Тирана била урната за да се направи простор за продолжување на главниот булевар во Тирана. Како резултат на тоа, патниците од и до Тирана морале првично да ја користат станицата Вора во 2013 година, а подоцна и реновираната станица Кашар во мај 2015 година. Делницата Кашар-Тирана од линијата била заменета со автобуска линија. Пругата Драч-Тирана била изградена во текот на 1948-1949 година врз основа на исклучиво работа на волонтери и била втора патничка железница во Албанија по железницата Драч-Пеќин која била завршена една година претходно. Со неја управуваат Албански железници.
| Железничка пруга Драч-Тирана | |
|---|---|
 Воз на станицата Кашар, мај 2015 година | |
| Преглед | |
| Последни станици | Драч Тирана (Кашар од мај 2015 година) |
| Станици | 6 (3 во употреба) |
| Опслужување | |
| Вид | Патнички железници |
| Историја | |
| Пуштена | 27 јануари 1949 |
| Технички | |
| Колосек | 1.435 мм (4 ст 8 1⁄2 in) |
За време на туристичката сезона, се користи дополнителна локомотива, за да се обезбеди добра врска меѓу Тирана и Драч.
Историја
уредиЖелезничката пруга била долга 38 километри и ги поврзувала двата најважни града на Албанија, Драч и Тирана. Изградена е во текот на 1948-1949 година и била втората стандардна патничка железница во Албанија по онаа Драч-Пеќин, која започнала во 1940 година, а била завршена во 1948 година.[1]
Изградбата започнала од станицата Шкозет (близу Драч) на 11 април 1948 година. Во изградбата на железницата учествувале вкупно 29.000 млади луѓе од Сојузот на работничката младина на Албанија и 1400 квалификувани техничари од цела Албанија. Покрај тоа, во изградбата учествувале млади волонтери испратени од младинските секции на Комунистичките партии на Бугарија и Југославија. За време на албанско-југословенската поделба во 1948 година, југословенските доброволци биле обвинети за саботажа, особено инженерите. Изградбата продолжила под надзор на советскиот инженер Валери Гајдаров. Преку пристаништето Драч се увезувале шини од Советскиот Сојуз. Волонтерските бригади имале за цел да ја завршат пругата до 31-годишнината од Црвената армија, на 23 февруари 1949 година и целта била успешно постигната.[1]
Несреќи
уредиНа 25 јули 2010 година на пругата се случила несреќа. Полициски џип се наоѓал на шината, а возот не можел да го избегне судирот со него. Поради тоа, полицискиот автомобил бил турнат на одредено растојание додека возот целосно не запрел. Тројцата албански полицајци не само што не биле повредени, туку отишле да се расправаат и со возачот за да го обвинат дека морал порано да застане и да посвети поголемо внимание.
Идни планови
уредиЖелезничката станица во Тирана се надградува и се поместува од првобитната положба. Се верува дека планираната мултимодална станица на надвозникот Камез ќе ја смести непостоечката станица, што ќе овозможи дополнителни возови да завршат таму наместо нејзината сегашна позиција. Новата станица ќе го подобри и терминалниот капацитет на патниците. Во 2015 година, некои железнички станици, вклучително и Кашар, и возниот парк долж линијата Драч-Тирана почнале да се надградуваат.
Во октомври 2016 година требало да започне тендерот за реновирање на целата пруга со цена од 81,5 милиони евра. Во 2019 година бил објавен уште еден тендер.[2]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 „:: T669.net - Hekurudha Shqiptare“. web.archive.org. 2016-04-02. Архивирано од изворникот на 2016-04-02. Посетено на 2022-04-06.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
- ↑ „Tender begins for Albania's most important rail project“. Railway PRO (англиски). 2019-11-01. Посетено на 2022-04-06.