Есенцијализам

Според феминизмот есенцијализмот е стојалиште дека разликите меѓу мажите и жените се суштински, дека постојат посебни машки и женски природи, за разлика од гледиштето дека разликите се социјално/експериментално конструирани. Доколку разликите се суштински, тогаш се претпоставува дека тие се универзални, „природни” и произлегуваат од биологијата.

Пол Блум се обидувал да објасни зошто луѓето ќе плаќаат повеќе на аукција за облеката на славните ако облеката не е измиена. Тој верувал дека одговорот на ова и на многу други прашања е дека луѓето не можат да не помислат на предметите дека содржат своевидна „суштина“ врз која може да се влијае.

Лис Иригаре тврди дека постојат суштински женски разлики кои произлегуваат од биолошките разлики. Тереза де Лауретис тврди дека феминистите треба да „ризикуваат” есенцијализам бидејќи тоа е она што прави разлика меѓу феминистичко и нефеминистичко мислење. Италијанските, културалните и француските феминисти се согласуваат дека мајчинството е суштинско актуелно или потенцијално искуство. Антиесенцијалистите, пак, се загрижени дека теориите за есенцијални родови разлики се премногу конзервативни. Деконструкционистите и радикалниот феминизам ги напаѓаат поставените дихотомии (мажественост/женственост), психоаналитичарите тврдат дека сексуалноста е конструирана од јазикот, па субјектот на феминизмот не е „жената”, постмодернистите го предизвикуваат мислењето за универзалноста во масовната култура, додека Џудит Батлер го предизвикува есенцијализмот со постструктуралистичкиот концепт дека родот е „перформанс”.