Нема проверени преработки на оваа страница, што значи дека можеби не е проверено дали се придржува до стандардите.

Емануил Манојло Антоновиќ (околу 1785 - 21.01. 1829) бил српски иконописец позлатар[1] од Банат.

Биографија

уреди

Еманил Антоновиќ е роден околу 1785 година во Орловат, пограничен град во Банат. Тој е син на Антонија, орловачки трговец. Потекнува од трговско семејство, чии претставници живееле и работеле во Чаково и во Фабрика Темишвар. Бил оженет со Јулијана, која починала во Темишвар во 1829 година.

Се школувал во Темишвар во 1790-те.Од 1816 година[2] до неговата смрт живеел во српското предградие Фабрика. Починал на 21 јануари 1829 година во Темишвар, каде што бил погребан.

Не се знае каде и кога студирал иконопис и позлата.[3] Веројатно во блискиот Голем Бечкерек. Тој бил повеќе уметнички занаетчија - сликар, отколку вистински уметник. Припѓа на уметничката епоха на преодниот период.

Еманил Антоновиќ бил близок соработник на познатиот Темишвар иконописец Сава Петровиќ.[4] Тие работеле заедно во храмот во предградието на Темишвар-Мехали и Парц (1819-1820 година). Антоновиќ го позлати иконостасот во црквата Мехала.[5]

Еманил Антоновиќ работел за црквите во Џироку (1817г.), пообемна работа имал во Кетфељ (1821 г.-1825 г.), Мехала (1819 г.-1820 г.), Парц (1828 г.) и Фабрица (1821 г.; 1828г. -1829г.).

Наводи

уреди
  1. Јоаким Вујић: "Новјејше земљеописаније целаго света", Будим 1825.
  2. Димитрије Давидовић: "Забавник за 1816", Беч 1816.
  3. "Улазница", Зрењанин 1997.
  4. Миодраг Јовановић: "Сликарство Темишварске епархије", Нови Сад 1997.
  5. "Темишварски зборник", Нови Сад 3/2001.