Графемика

Графемика или графематика — јазична дисциплина која се занимава со проучување на системите за пишување и нивните основни единици - графемите.

Терминологија

На почетокот од развојот на оваа јазична дисциплина, Игнас Гелб го создал терминот граматологија, но подоцна името било променето во графологија^[1] за да одговара со зборот фонологија, но сепак името се користи за квазинаучни тези. Понатака, некои го предложиле терминот фонемика или фонематика, но тие не се стекнале со поширока употреба и терминот графемика почнал да се користи.

Особености

Графемиката ги проучува одликите на пишаните текстови во одредени јазици и нивните кореспонденти во говорниот јазик. Една поголема задача е описната анализа на имплицитните правописни правила (графотактика) за да се создадат експлицитни правила (правопис) кои можат да се користат за образованието или во сметачката лингвистика.

Како што фонемите се основни единици во фонологијата, така графемите се основни единици во графемиката. Различни научни школи ги дефинираат графемите различно. Спротивно на графемиката е графетиката, која се занимава со материјалите и ги вклучува палеографијата, типографијата и графологијата.

Наводи

↑ Used in this sense e.g. in The Cambridge Encyclopedia of Language, second edition, Cambridge University Press, 1997.

Поврзано

Оваа статија од областа на лингвистиката е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

[1] Used in this sense e.g. in The Cambridge Encyclopedia of Language, second edition, Cambridge University Press, 1997.

[1]