Горнодебарски срез
Горнодебарски срез — административна единица, која опстојувала во Кралството Србија, Кралството Југославија.
Организација и население
уредиКралство Србија
уредиПосле Втората балканска војна, 1913 г. областа службено влегува во границите на Србија. Горнодебарскиот срез припаѓал на Охридскиот округ, заедно со Струшкиот и Охридскиот срез. Како центар на срезот бил градот Дебар. Во 1913 година тој има 8 општини, со 38 села, 2 селца, еден град и немало манастири. Градското населние изнесувало 10.199, додека селското население изнесувало 15.182 жители. [1]
Број | Име на
општината |
Број
на села |
Колку часови е оддалечена
општината од Дебар |
Жители |
---|---|---|---|---|
1 | Бањиштенска | 6 | 2:30 | 658 |
2 | Горњо-жупска | 5 | 3 | 3085 |
3 | Дебарска | / | / | 10.199 |
4 | Доњо-жупска | 11 | 4 | 3139 |
5 | Дримколска | 5 | 5 | 2793 |
6 | Рајчинска | 6 | 3:15 | 1717 |
7 | Осојска | 3 | 4 | 1776 |
8 | Селачка | 4 | 2:30 | 2014 |
Кралство СХС
уредиВо 1921 година, срезот имал 6 општини и еден град. Градот Дебар имал 7.125 жители, а горнодебарската околина имала 7.824 жители.
Јазик
уредиВо градот Дебар 42% од населението говорело српски или хрватски[2], додека 57% говореле на арнаутски[3] . Од другата страна пак, во рамките на целиот срез, 58% говореле на српски или хрватски, а втор најкористен јазик бил арнаутскиот[3] (28%), а по него бил турскиот јазик со 13% од населението.[4]
Јазик | Рурален дел | Урбан дел | Вкупно | % |
---|---|---|---|---|
Српски или хрватски | 5654 | 2982 | 8636 | 58 |
Арнаутски | 166 | 4077 | 4243 | 28 |
Турски | 2004 | 16 | 2020 | 13 |
Други | 0 | 50 | 50 | 0.3 |
Религија
уредиВо градот Дебар 38% од населението било православно, додека 61% биле муслимани. Од другата страна пак, во рамките на целиот срез, 40% биле православни и 59% биле муслимани.[5]
Религија | Рурален дел | Урбан дел | Вкупно | % |
---|---|---|---|---|
Православни | 3263 | 2683 | 5946 | 40 |
Муслимани | 4561 | 4337 | 8898 | 59 |
Други | 0 | 105 | 105 | 0.7 |
Кралство Југославија
уредиВо 1931 година, горнодебарскиот срез имал 5 општини и еден град. Тој бил дел од Вардарска бановина. Вкупното градско население изнесувало 7.198, додека селското население изнесувало 9.098. Целиот срез имал 16.296 жители. Како православни се изјасниле 41% од жителите, додека како муслимани 56%.[6]
62% од жителите говореле на македонски, српски, хрватски или словенечки[7], додека 26% говореле на арнаутски[3].
Наводи
уреди- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ Македонскиот јазик бил сметан за српски.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Албанскиот јазик бил заведен како арнаутски.
- ↑ „Дефинитивни резултати, попис 1921“ (PDF).
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ http://pod2.stat.gov.rs/ObjavljenePublikacije/G1931/pdf/G19314001.pdf
- ↑ Во иста графа.