Вообразениот болен

Вообразениот болен (француски: Le malade imaginaire) - драма (комедија) на францускиот писател Молиер од 1673 година. Таа е последното дело на Молиер. На 17 февруари 1673 година, за време на четвртата претстава, во која тој ја играл главната улога, Молиер доживеал напад и умрел веднаш штом бил пренесен во неговиот стан.[1]

Содржина

уреди

Осврт кон делото

уреди

Гете имал многу пофално мислење за „Вообразениот болен“ која ја читал повеќе пати. Притоа, една сцена од драмата ја истакнувал како симбол на совршеното познавање на театарската сцена, а тоа е сцената во која вообразениот болен ја прашува својата ќерка Луизон дали во собата на нејзината постара сестра влегол некој млад човек. Според Гете, изнесувајќи разни мотиви, Молиер намерно го прави дејствието побавно така што Луизон најпрвин се прави дека не го разбира прашањето, потоа тврди дека ништо не знае, откако татко ѝ ќе се закани, таа паѓа во несвест, потоа ведро се враќа од божмната несвестица и најпосле признава сè. Според Гете, во оваа сцена има повеќе практична поука од сите теории.[2]

Наводи

уреди
  1. N. Banašević, „Pogovor“, во: Molijer, Tartif – Don Žuan. Beograd: Rad, 1962, стр. 207.
  2. J. P. Ekerman, Razgovori sa Geteom: Poslednjih godina njegova života. Beograd: Rad, 1960, стр. 74.