Видлич
Видлич е планина во Србија и Бугарија, источно од Пирот, помеѓу теченијата на Нишава и Височица, притоката на Темштица (Темске). Највисоки врвови се Басарски камен 1377 м, Велика стена 1329 м, Голем врх 1371 м, Смиловски камен 1348 м. Југоисточниот дел од планинскиот гребен е пресечен со државната граница кон Бугарија. Највисок врв во Бугарија е Вучи баба.
Видлич | |
---|---|
Источна страна на Видлич | |
Највисока точка | |
Надм. вис. | 1377 м |
Географија | |
Место | Србија Бугарија |
Припаѓа на мезозојската зона на западниот Балканот. Во геолошки и тектонски поглед, Видлич претставува навлака, која е навлечена преку старопланинската зона[1]. По должината на раседаотна јужната страна се развила низа од удолини: димитровградска, пиротска, ѓурѓевополска и белопаланачка. По должината на раседот е и појас од терми, Даг-Бањица во долината на Градашничка река и Бањица кај Пирот.
Видлич делумно е обешумен без површинско отекување на просторот од 141 км2, неплоден и освен југосточниот дел ненаселен. Овде се наоѓа Јеловичко врело.
Галерија
уреди-
Крашко вдлабнување (вртача) воподножјето на Видлич.
-
Поглед на планината од стазата која води кон видиковецот Козји камен.
Наводи
уреди- ↑ Анђелковић М. 1980. Геологија Југославије. Београд: Научна књига
Литература
уреди- Мала енциклопедија Просвета (3. изд.). Београд: Просвета. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Отсутно или празно
|title=
(help) - Марковић, Јован Ђ. (1990). Енциклопедијски географски лексикон Југославије. Сарајево: Свјетлост. ISBN 978-86-01-02651-3.CS1-одржување: ref=harv (link)