Бети Форд
Елизабет Ен Форд (8 април 1918 – 8 јули 2011) била Првата Дама на САД од 1974 до 1977 година, како жена на 38-от Претседател на САД, Џералд Форд. Како Прва Дама, таа била активна во социјалната политика и создала преседани како политички активна претседателска сопруга. Форд, исто така, била и втората дама на САД од 1973 до 1974 година.
| Бети Форд | |
|---|---|
| |
| Прва дама на САД | |
| На должноста 9 август 1974 – 20 јануари 1977 | |
| Претседател | Џералд Форд |
| Втора дама на САД | |
| На должноста 6 декември 1973 – 9 август 1974 | |
| Потпретседател | Џералд Форд |
| Претседател на Центарот Бет Форд | |
| На должноста 4 октомври 1982 – 25 јануари 2005[1] | |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Елизабет Ен Блумер април 8, 1918 Чикаго, Илиноис, САД |
| Починал(а) | јули 8, 2011 (возр. 93) Ранчо Мирач, Калифорнија, САД |
| Партија | Републиканска |
| Сопружник | Вилијам Варен (в. 1942; раз. 1947) Џералд Форд (в. 1948; починат 2006) |
| Деца |
|
| Потпис | 
|
Во текот на мандатот на нејзиниот сопруг, таа одржувала високи оценки за одобрување и покрај противењето на некои конзервативни републиканци кои се спротивставувале на нејзините поумерени и либерални позиции за социјалните прашања. Таа се стекнала со слава како една од најпознатите искрени први дами во историјата, коментирајќи го секое прашање што било табу од тоа време, вклучувајќи го и феминизмот и еднаквата плата, Амандманот за еднакви права, сексот, дрога, абортус и контрола на оружјето. Таа, исто така, ја подигнала свеста за зависноста кога во 1970-те ја објавила својата долготрајна битка со алкохолизам и злоупотреба на дроги, како прва дама која го сторила тоа.
Ран живот и кариера
уреди
Форд е родена како Елизабет Ен Блумер во 1918 година во Чикаго, Илиноис, трето дете и единствена ќерка на Хортенс (1884-1948) и Вилијам Стивенсон Блумер (1874-1934), кој бил патувачки продавач на компанијата „Кралска гума“.[2] Таа била наречена Бети уште како дете.
Хортенс и Вилијам се венчале на 9 ноември 1904 година во Чикаго. Нејзините двајца постари браќа биле Роберт (1971) и Вилијам Џуниор. По кратко престојување на семејството во Денвер, Колорадо, таа израснала во Гранд Рапидс, Мичиген, каде што дипломирала во Централна гимназија. [3]
По падот на берзата во 1929 година, кога Блумер имала 11 години, почнала да заработува пари со моделирање на облека и подучување деца на популарни танци, како што се фокстрот, валцер и големо јаболко. Таа, исто така, работела со деца со попреченост. Студирала танц во студиото Кала Тревис, дипломирајќи во 1935 година. [4][5][6] Кога Бети Блумер имала 16 години, нејзиниот татко почина од труење со јаглерод моноксид во гаражата на семејството додека работел под нивниот автомобил, и покрај отворените гаражни врати. Тој починал еден ден пред неговиот 60-ти роденден.
Во 1936 година, по завршувањето на средното образование, Блумер предложила продолжување на студиите за танц во Њујорк, но нејзината мајка одбила. Наместо тоа, таа присуствувала на Бенитонската школа за танц во Бенингтон, Вермонт, две лета, каде што студирала кај режисерка Марта Хил со кореографите Марта Греам и Хања Холм. По прифаќањето од страна на Греам како студент, Блумер се преселила во Њујорк за да живее во соседството Челзи на Менхетен; таа работела како модел за фирмата Џон Роберт Сиерс со цел да ги финансира студиите за танц.
Првата дама на Соединетите Држави
уредиНационална моќ, влијание и искреност
уреди
Новинарите се прашувале каков вид на прва дама ќе биде Бети. Според мислењето на Њујорк Тајмс и неколку претседателски историчари, „влијанието на г-ѓа Форд врз американската култура може да биде многу пошироко и подолготрајно од она на нејзиниот сопруг, кој служел само 896 дена, голем дел обидувајќи се да го врати достоинството на канцеларијата на претседателот.“[7]
Уметности
уредиКако прва дама, Форд била застапник на уметноста. Таа добила награда од Парсонс новата школа за дизајн, што се смета за признавање на нејзиниот стил.
Спроведување на изборите во 1976 година
уреди
По поразот на Џералд Форд од страна на Џими Картер на претседателските избори во 1976 година, таа го читала говорот на нејзиниот сопруг, бидејќи тој го изгубил својот глас додека водел кампања.
Награди
уредиВо 1985 година, Форд ја добила наградата за најголема јавна служба во корист на обесправените, награда што еднаш годишно ја доделува фондацијата Џеферсон.[8]
Наводи
уреди- ↑ https://www.c-span.org/person/?susanbailes
- ↑ Staff (n.d.). „First Lady Biography — Betty Ford“. National First Ladies' Library. Архивирано од изворникот на 2012-05-09. Посетено на July 10, 2011.
- ↑ Ford, Betty; /Chris_Chase Chase, Chris (1978). The Times of My Life. p. 22.
- ↑ „Betty Ford Dies at Age 93; A Look Back on the Former First Lady“. Business 2 Community. Архивирано од изворникот на June 5, 2013.
- ↑ Ford, Betty; Chase, Chris (1978). The Times of My Life. p. 21.
- ↑ Tucker, Neely (December 29, 2006). "Betty Ford, Again Putting On a Brave Face". The Washington Post. Retrieved July 16, 2011.
- ↑ "Betty Ford's Legacy Wide and Lasting", National Journal, July 9, 2011
- ↑ „National - Jefferson Awards“. Jefferson Awards. Архивирано од изворникот на 2010-11-24. Посетено на 2018-05-08.