Белодробен едем

Белодробен едем претставува најтежок облик на акутно настаната стаза во белите дробови, што се јавува при акутна лево срцева слабост. Тоа претставува една ургентна состојба, која го загрозува животот и бара итна медицинска интервенција.

Белодробен едем
Pulmonary edema with small pleural effusions on both sides.
Специјалност	Пулмонологија, Кардиологија, итен здравствен случај

Етиопатогенеза

Сите оние причини кои доведуваат до слабост на левото срце се причина за белодробен едем. Најчеста причина за акутна срцева слабост се јавува при масивен инфаркт на миокардот. Други причини се хипертензија и срцеви маани. Поради намалена контрактилност на левото срце тоа не може да ја исфрли целата крв, во системната циркулација се зголемува притисокот во коморите и преткоморите пред крај на дијастола. Притоа десната комора нормално уфрла крв во белодробните крвни садови, а левата комора не може да го прифати тоа количество крв и доаѓа до брз, голем пораст на притисокот во белодробните капилари. Тоа е причина за преминување на течност од белодробните капилари во интерстициумот, алвеолите и завршните бронхиоли. Белите дробови стануваат нееластични, што се манифестира со диспнеа. При дишење воздухот се мешасо течноста која преминала од капиларите во алвеолите, што се манифестира со кркорење и исфрлање на големо количество пенест спутум, а некогаш поради премин и на еритроцитите спутумот е и сукрвичав.

Клиничка слика

Една од најтешките клинички слики во интерната медицина. Се манифестира со тешка диспнеа, чујно дишење, кашлица и кркорење во градите со искашлување на големо количество пенеста, сукрвичава течност. Болниот е крајно уплашен, возбуден, цијанотичен, препотен и исцрпен.

Дијагноза

Покрај типичната клиничка слика, карактеристичен е и физикалниот наод во белите дробови (средни и крупни влажни кркори) и на срце (тивки тонови, а некогаш и галопен ритам). Крвниот притисок е зголемен, освен при кардиоген шок.

Лекување

Белодробниот едем бара итно лекување и сместување на болниот во единица за интензивна нега.

• болниот се сместува во седечка положба;
• веднаш се вклучува кислород преку кислородна маска (6-8л/мин.);
• се дава морфиум и.в. 3-5 мг. за време од 3 минути, која доза се повторува 2-3 пати во 15 минутен интервал, ако е потребно. Во полесни случаи се дава 8-15 мг. субкутано или интрамускулно секои 3-4 часа;
• од диуретици се дава ампула фуросемид 40-60 мг. интравенски за време од 2 минути;
• вазодилататори - го намалуваат системскиот и пулмоналниот притисок;
• кардиотоници - кај едем предизвикан од митрална стеноза, аортна болест и ХТА;
• аминофилин - ако има спазма на бронхии.

Надворешни врски

Интерна и педијатрија со нега за средно стручно образование.