Алобарбитал
Алобарбитал, исто така познат како алобарбитон и брендиран како Dial, Cibalgine (во комбинација со аминофеназон) или Dial-Ciba (во комбинација со етил карбамат), е дериват на барбитурати измислен во 1912 година од Ернст Прејсверк и Ернст Гретер кои работеле за CIBA. Се користел првенствено како антиконвулзив [1] иако сега во голема мера е заменет со понови лекови со подобрени безбедносни профили. Други употреби на алобарбитал се како адјутант за зајакнување на активноста на аналгетските лекови и употреба во третманот на несоница и анксиозност.
Алобарбитал никогаш не бил особено широко користен во споредба со попознатите барбитурати како што се фенобарбитон и секобарбитал, иако забележал поголема употреба во некои европски земји како Бугарија и Словачка,[2] и сè уште се користи на пример во Полска, но само како соединение.[3]
Наводи
уреди- ↑ „Effect of allobarbital on focal epilepsy in rats“. Physiologia Bohemoslovaca. 20 (4): 325–34. 1971. PMID 4335127.
- ↑ „GABA-ergic mechanisms in the anticonvulsive activity of newly-synthesized barbiturates. I. Effects of barbiturates on the convulsive action of GABA-antagonists“. Acta Physiologica et Pharmacologica Bulgarica. 13 (3): 43–50. 1987. PMID 3439474.
- ↑ „APTECZKA BABUNI - KROPLE ŻOŁĄDKOWE KROPLE 20 G“ [GRANDMA'S FIRST AID KIT - DROPS - STOMACH DROPS 20 G]. Domzdrowia.pl (полски). Архивирано од изворникот на October 31, 2007. Посетено на March 10, 2013.