Акање
Акање[1] е фонолошки феномен кај словенските јазици каде луѓето наместо буквата „о“ ја изговараат буката „а“. Типичен пример за акањето се рускиот и белорускиот јазик. Кај рускиот јазик акањето е присутно во фонолошка форма, но не и во правописна. Како резултат на тоа, на пример, главниот град на Русија се пишува „Москва“ а сеизговара како [масква]. Од другата страна пак, во белорускиот акањето е присутно и фонолошки и правописно, па така имаме име „Янка“ (Јанка), не „Янко“ (Јанко).
Покрај овие јазици, акањето се сретнува и кај некои украински дијалекти, во некои словенечки дијалекти[2] и кај некои родопски дијалекти во Бугарија.[3]
Наводи
уреди- ↑ Bethin, Christina Yurkiw. 1998. Slavic prosody: language change and phonological theory. Cambridge: Cambridge University Press, pp. 152 ff.
- ↑ Toporišič, Jože. 1992. Enciklopedija slovenskega jezika. Ljubljana: Cankarjeva založba, p. 25.
- ↑ Crosswhite, Katherine. 2001. Vowel reduction in optimality theory. London: Routledge, p. 53.
Поврзано
уреди | Оваа статија од областа на лингвистиката е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |