Административна поделба на Мадагаскар
Мадагаскар е поделен на 6 автономни покраини (малгашки: faritany mizakatena). Со административните реформи во 2007 г., покраините се распуштени, но се јавуваат повторно во уставот од 2009 г.[1] Земјата е поделена и на 22 региони (faritra). Порано овие биле второстепени единици, но станале најкрупни со реформите од 2009 г.
Покраини
уреди- Антананариво (Антананариву)
- Анциранана
- Фијанаранцуа
- Махаѕанга
- Туамасина
- Тулијара
Региони
уредиРегионите во Мадагаскар (со нивното население и површина)[2] се следниве:
Бр. | Регион | Површина (км²) |
Население (2004) |
Густина | Админ. центар |
---|---|---|---|---|---|
1 | Дијана | 19.266 | 485.800 | 25,2 | Анциранана |
2 | Сава | 25.518 | 805.300 | 31,6 | Самбава |
3 | Итаси | 6.993 | 643.000 | 91,9 | Мијаринариву |
4 | Аналаманга | 16.911 | 2.811.500 | 166,3 | Антананариву-Ренивухитра |
5 | Вакинанкаратра | 16.599 | 1.589.800 | 95,8 | Анцирабе I |
6 | Бонгулава | 16.688 | 326.600 | 19,6 | Цируанумандиди |
7 | Софија | 50.100 | 940.800 | 18,8 | Анцухихи |
8 | Буени | 31.046 | 543.200 | 17,5 | Махаѕанга I |
9 | Бецибука | 30.025 | 236.500 | 7,9 | Маеватанана |
10 | Мелаки | 38.852 | 175.500 | 4,5 | Мајнтирану |
11 | Алотра-Мангуру | 31.948 | 877.700 | 27,5 | Амбатундразака |
12 | Ацинанана | 21.934 | 1.117.100 | 50,9 | Туамасина I |
13 | Аналанѕируфу | 21.930 | 860.800 | 39,3 | Фенериве Исток |
14 | Амуруни Манија | 16.141 | 693.200 | 42,9 | Амбуситра |
15 | Горна Мацијатра | 21.080 | 1.128.900 | 53,5 | Фијанаранцуа I |
16 | Ватувави-Фитувинани | 19.605 | 1.097.700 | 56,0 | Манакара |
17 | Ациму-Ацинанана | 18.863 | 621.200 | 32,9 | Фарафангана |
18 | Ихурумбе | 26.391 | 189.200 | 7,2 | Ихоси |
19 | Менабе | 46.121 | 390.800 | 8,5 | Мурундава |
20 | Ациму-Андрефана | 66.236 | 1.018.500 | 15,4 | Тулијара I |
21 | Андруј | 19.317 | 476.600 | 24,7 | Амбувумбе-Андруј |
22 | Ануси | 25.731 | 544.200 | 21,1 | Толагнару |
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Устав на Мадагаскар, 2010 г. (француски)
- ↑ „Madagascar: Profil des marchés pour les évaluations d'urgence de la sécurité alimentaire“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2007-09-26. Посетено на 2013-02-26.