Џиу-џицу

Џиу-џицу^[1]^[2] (јапонски: 柔術) — општо име што се користи за јапонските боречки вештини што вклучуваат техники со и без оружја; уметноста на ракопашна борба, чиј главен принцип е „мека“, „подвижна“ техника на движење. Најраната забележана употреба на зборот „џиу-џицу“ се случила во 1530-тите и била измислена од Хисамори Тененучи кога службено го основал првото училиште за џиу-џицу во Јапонија.^[3]

Подгрупа техники од одредени стилови на џиу-џицу биле користени за развој на многу современи боречки вештини и боречки спортови, како што се џудо, аикидо, самбо, армиска ракопашна борба, бразилско џиу-џицу и мешани боречки вештини.

Наводи

↑ „џиу-џицу“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
↑ „џиу-џицу“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
↑ jujitsu. https://coremma.com/2018/09/24/the-origin-of-jiu-jitsu/ Архивирано на 18 јануари 2024 г.

Надворешни врски

Spalding Athletic Library, Jiu Jitsu, The Effective Japanese Mode of Self Defense
„Ju-Jutsu“ . Encyclopædia Britannica. 15 (11. изд.). 1911. стр. 546–547.
Џиу-џицу

[1] „џиу-џицу“ — Дигитален речник на македонскиот јазик

[2] „џиу-џицу“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик

[автоссылка1-3] ujitsu. https://coremma.com/2018/09/24/the-origin-of-jiu-jitsu/ Архивирано на 18 јануари 2024 г.

[1]

[2]

[3]