Јоханес Стабиј (Јохан Стаб) (1450–1522) - австриски картограф од Виена, кој околу 1500 година ја развил проекциската карта во облик на срце, подоцна развиена од Јоханес Вернер. Се нарекува „Вернерова проекција на карта“, но исто така и Стабијово-вернерова проекција или Стабово-вернерова проекција.

По нејзиното воведување од страна на Вернер во својата книга од 1514 година, „Nova translatio primi libri geographiaae C. Ptolemaei“, „Вернеровата проекција“ најчесто се користела за светски карти и некои континентални карти низ XVI век и во 17 век. Била користена од Меркатор, Оронс Фине и Ортелиј кон крајот на 16 век за карти на Азија и Африка. До 18 век, таа била заменета со „Боновата проекција“ за континенталните карти. „Вернеровата проекција“ денес единствено се користи за наставни цели и како новост.

Во 1512 година, Стабиј објавил дело наречено „Horoscopion“. Тој, исто така, смислил бирач за картички.[1]

Стабиј бил член на круг на хуманисти со седиште во Виена. Во овој круг биле вклучени научниците Георг Танштетер, Стибориј, Томас Реш, Стефан Росин, Јоханес Куспинијан и реформаторот Јоаким Вадијан. Овие хуманисти биле поврзани со дворот на Максимилијан I, Светиот римски цар.[2]

Наводи

уреди

Надворешни врски

уреди