Вија Јулија Августа
Вија Јулија Августа — римски пат образуван со спојувањето на Вија Емилија Скаури и Вија Постумија. Патот ги поврзувал Плацентија (денес Пјаченца) и Арлате (денес Арл), првично на запад по работ на рамнината на реката По до Дертона (Тортона), а потоа на југ до брегот на Лигурија. Таму бил создаден постојан пат кон запад по наглото спуштање на Лигурските Планини во морето. Патот водел до Вада Сабатија (Вадо Лигуре), Албингаунум (Албенга) и Албум Интимилиум (Вентимилија), продолжувајќи до Ла Турби (денес над Монако), каде што неговиот првичен крај бил обележан со триумфална порта. Подоцна патот бил проширен, поминувајќи подалеку од брегот преку долината на реката Лагет, северно од Ница и на запад до Арл каде што се приклучил на Вија Домиција.[1]
Изградбата на патот започнала во 13 п.н.е. од страна на Октавијан Август, а неговите градежни работи постојано биле обновувани од подоцнежните цареви. Меѓутоа, околу 420 година, кога Рутилиј Намацијан се вратил во Галија од Италија, тој поминал со брод покрај Поморските Алпи. Во 1764 година, Тобијас Смолет на сличен начин патувал по море наместо да ги користи приморските патеки, погодни за „мазги и пешаци“.[2] Пристапот до патот не бил обновен до времето на Наполеон Бонапарт.
Надворешни врски
уреди
Вија Јулија Августа на Ризницата ?
Наводи
уреди- ↑ The Romans on the Riviera and the Rhone by W. H. Hall. Originally published by Macmillan & Co., Ltd., 1898. Chapter XVIII Via Aurelia, Section 3: Julia Augusta. Re-keyed by Bill Thayer.
- ↑ Travels through France and Italy by Tobias Smollett. Published by J. Mundell & Co. Edinburgh, 1796. Letter XXV. Written from Nice, Jan. 1, 1765. Re-keyed by Bill Thayer.