Ситноцветна врбовка

Ситноцветната врбовка или ситноцветната млечика (науч. Epilobium parviflorum) — повеќегодишно тревно растение од семејството на ноќничињата (Onagraceae).

Ситноцветна врбовка
Научна класификација [ у ]
Царство:	Растенија
клад:	Скриеносеменици
клад:	Евдикоти
клад:	Розиди
Ред:	Миртовидни
Семејство:	Ноќничиња
Род:	Врбовка
Вид:	Ситноцветна врбовка
Научен назив
Epilobium parviflorum (Schreb.) Schreb.
Синоними
Chamaenerion parviflorum

Опис

Цело растение

Биолошката форма на ситноцветната врбовка е хемикриптофитна скапоза, нејзините хибернатски пупки се наоѓаат веднаш под површината на почвата, а флоралната оска е повеќе или помалку исправена со неколку листа.

Ситноцветната врбовици просечно достигнува 30 до 80 сантиметри висина. Стеблото е исправено и густо покриено со влакненца, особено во долниот дел. Лисјата се еден наспроти друг, тесни и назабени, заоблени во основата, 4-10 сантиметри долги. Малите цветови се бледо розови или бледо виолетови, со пречник од 6-7 милиметри, со четири ливчиња, осум прашници и четирикрака чашка. Цветниот период е од јуни до август. Хермафродитните цветови се самооплодуваат (автогамија) или од инсекти (ентомогамија). Плодот е капсула долга три до седум сантиметри која содржи многу мало црно семе (долго околу 1 mm), со бели влакна кои овозможуваат ширење со ветрот. Овој вид е многу сличен со Epilobium hirsutism, но цветовите му се многу помали.

Распространетост

Ова растение го има во најголемиот дел на Европа и во Западна Азија, како и во САД и Канада.

Животна средина (хабитат)

Ситноцветната врбовка претпочита бари и мочуришта, влажни планински ливади и падини, на надморски висини од 0 до 1.400 метри и максимални 2.500 метри.

Медицински употреби

Заради антиоксидансните и антиинфламаторните својства, екстракти од ова растение се користи во традиционалната медицина при заболувања на простатата, мочниот меур и бубрезите.