Фосфороскопот ― дел од опитната опрема направена во 1857 година од физичарот А.Е. Бекерел[1] со цел да се измери времето потребно за фосфоросцентен материјал да престане да сјае откако бил ексцитиран.

Фосфороскопot на Бекерел (1873-1874).

Се состои од два вртежни диска со шуплини. Овие шуплини се распоредени на секој диск во еднакви аголни интервали и на постојано растојание од средиштето, но шуплините на едниот диск не се усогласуваат со оние на другиот. Примерок од фосфоресцентен материјал е поставен помеѓу двата диска. Светлината што влегува низ една од шуплините го ексицитира фосфоресцентниот материјал кој потоа емитира светлина за кратко време. Дисковите потоа се вртат и со промена на нивната брзина може да се одреди должината на времето на светење на материјалот.

Наводи

уреди
  1. „Natural Philosophy Collection. Bequerel's [sic] Phosphoroscope“. University of Aberdeen. Посетено на 5 декември 2023.

Надворешни врски

уреди