Уметност да се биде дедо
Уметност да се биде дедо е збирка на песни од Виктор Иго објавена во 1877.
На 13 март 1871 година, 44-годишниот син на Виктор, Шарл, починал од мозочен удар, додека се возел во кочија на проштална вечера за некои од пријателите на Виктор во еден ресторан во Бордо. Сопругата на Шарл починала кратко потоа, а Виктор Иго се посветил целосно на грижата за нивните деца, неговите внуци - Жан и Жорж . Песните ги опишуваат чувствата на дедото посветен на своите внуци. Љубовта и нежноста се слават, свежината и расположбата на младите ја омекнуваат потенцијалната мрачност на староста. Патувањето во зоолошката градина го привлекувала поетот. Опишани се многу шармантни сцени. Тој продолжува со нападот врз тиранијата и фанатизмот и со потрагата по вистината.[1], [2] Виктор Иго напишал : - „„Верувам во деца како што верувавме во апостоли“