Тимофеј Прокофјев
Тимофеј Илич Прокофјев (руски: Тимофей Ильич Прокофьев; 2 февруари 1913 – март 1944) ― советски маринец од Црноморската флота за време на Втората светска војна. Постхумно му била доделена титула Херој на Советскиот Сојуз за неговите дејствија во Олшанскиевиот десант, единствениот Ром кој некогаш ја добил наградата.
| Тимофеј Прокофјев | |
|---|---|
| Починал | март 1944 Николаев, Советски Сојуз |
| Држава |  СССР |
| Род | Советска морнарица |
| Служба | 1942-1944 |
| Битки/војни | Втора светска војна |
| Одликувања | Орден на Ленин Херој на Советскиот Сојуз |
Животопис
уредиТимофеј Прокофјев е роден на 2 февруари 1913 година во селото Лукјаново, Осташковски Округ, Тверска Област, Руска Империја; во семејство на селани со ромско потекло. По завршувањето на основното образование продолжил да работи како морнар на Московскиот Канал.[1]
На 22 јуни 1941 година Германија го нападнала Советскиот Сојуз за време на Втората светска војна.[2] Прокофјев се пријавил во Советската морнарица во јануари 1942 година и бил назначен во 384-от поморски пешадиски баталјон на Црноморската флота.[1] Прокофјев се борел во Новоросиско-таманската операција и Керчко-феодосиската операција, каде што била ранет двапати.[3] Ноќта на 26 март 1944 година, Прокофјев учествувал во Олшанскиевиот десант. Слетувањето било диверзионен напад на германскиот заден дел кај Николаев предводен од постариот поручник Константин Олшански. 68-те советски маринци успеаја да заземат неколку згради во пристаништето на Николаев, одбивајќи 18 германски напади во рок од два дена. Прокофјев бил меѓу маринците кои биле убиени во акција.[1]
Прокофјев бил погребан во масовна гробница сместена на плоштадот „68 маринци“ во Николаев. На 25 април 1945 година, на Прокофјев постхумно му била доделена титулата Херој на Советскиот Сојуз заедно со Лениновиот орден,[1] единствениот Ром кој некогаш ја добил поранешната награда.[3] Музеј и статуа посветени на учесниците на Олшанскиевиот десант биле создадени во Николаев за време на советското време.[1]
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Shkadov 1988.
- ↑ Ochirov 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Karandashov 2015.
Дополнителна книжевност
уреди- Karandashov, Vladimir (2015). „Героизм и доблесть уроженцев Тверского Верхневолжья на фронтах Великой Отечественной войны (1941–1945)“ [Heroism and Valor of the natives of the Tver Upper Volga region on the fronts of the Great Patriotic War (1941–1945)]. Tsarskoseliskoe Chtenie (руски). I (XIX): 42–44. Посетено на 2 April 2022.
- Ochirov, Utash (2017). „Формирование 110-й и 111-й Калмыцких кавалерийских дивизий в 1941 – 1942 годах: трудности и итоги“ [The Formation of the 110th and 111th Kalmyk Cavalry Divisions in 1941 - 1942: Difficulties and Results]. Noviy Istoricheskiy Vestnik (руски). 4 (54): 55–70. doi:10.24411/2072-9286-2017-00016. Посетено на 9 May 2020.
- Shkadov, Ivan (1988). Герои Советского Союза: краткий биографический словарь [Heroes of the Soviet Union: A Brief Biographical Dictionary]. II. Moscow: Voenizdat. ISBN 5203005362.