Теорема за затворање на Понселе

Во геометријата, теоремата за затворање на Понселе, исто така позната како поризам на Понселе, вели дека секогаш кога многуаголник е впишан во еден конусен пресек и опишан околу друг конусен пресек, многуаголникот мора да биде дел од бесконечна фамилија на многуаголници од кои сите се впишани во и опишани околу истите два конусни пресека.[1][2] Именуван е по францускиот инженер и математичар Жан-Виктор Понселе, кој пишувал за тоа во 1822 година;[3] сепак, случајот на триаголници бил откриен значително порано, уште во 1746 година од Вилијам Чапл.[4]

Илустрација на поризмот на Понселе за n = 3, триаголник кој е впишан во еднa кружница и опижан околу друга кружница.

Поризмот на Понселе може да се докаже со аргументирање користејќи елиптична крива, чии точки претставуваат комбинација на права која е тангента на еден коник и пресечната точка на таа права со другиот коник.

Формулација

уреди

Нека C и D се два рамнински коника . Ако е можно да се најде, за даден n > 2, еден n -стран многуаголник кој е истовремено впишан во C (што значи дека сите негови темиња лежат на C ) и оишан околу D (што значи дека сите негови рабови се тангентни на D), тогаш е можно да се најдат бесконечно многу такви n-аголници. Секоја точка од C или D е теме или допирна точка (соодветно) на еден таков многуаголник.

Ако кониците се кружници, многуаголниците кои се впишани во едната кружница и опишани околу другата се нарекуваат бицентрични многуаголници, така што овој посебен случај на поризмот на Понселе може да се изрази поконцизно со тоа што ќе кажеме дека секој бицентричен многуаголник е дел од бесконечно семејство на бицентрични многуаголници во однос на истите две кружници. [5] :p. 94

Скица на доказот

уреди

Гледајте ги C и D како криви во комплексната проективна рамнина P2 . За едноставност, да претпоставиме дека C и D се сечат попречно (што значи дека секоја нивна пресечна точка е едноставен пресек). Потоа, според Безуовата теорема, пресекот CD на двете криви се состои од четири комплексни точки. За произволна точка d на D, нека d е тангентата на D во d. Нека X е подсортата на C × D која се состои од (c,d) така што d поминува низ c. За даден c, бројот на d за кои (c,d) ∈ X е 1 ако cCD, а инаку е 2. Така, проекцијата XCP1 го прикажува X како покривка од степен 2 разгранета над 4 точки, така што X е елиптична крива (откако ќе ја поправиме основната точка на X). Нека   е инволуција на X која ја пресликува општа двојка (c,d) до другата точка (c,d′) со истата прва координата. Секоја инволуција на елиптична крива со фиксна точка, кога е изразена преку законот на групата, има облик xpx за некое p, па така   го има овој облик. Слично на тоа, проекцијата XD е морфизам од степен два разгранет на допирните точки на D од четирите тангенти на C и D, и соодветната инволуција   има облик xqx за некое q. Така, составот   е транслација на Х. Ако некој степен на   има фиксна точка, тој степен мора да биде идентитетот. Преведено назад на јазикот на C и D, тоа значи дека ако една точка cC (опремена со соодветно d) води до орбита која се затвора (т.е. дава n-аголник), тогаш истото го прави и секоја точка. Дегенерираните случаи во кои C и D не се попречни произлегуваат од преминот кон лимес.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. Weisstein, Eric W. "Poncelet's Porism." From MathWorld--A Wolfram Web Resource. http://mathworld.wolfram.com/PonceletsPorism.html
  2. King, Jonathan L. (1994). „Three problems in search of a measure“. Amer. Math. Monthly. 101: 609–628. doi:10.2307/2974690. Архивирано од изворникот на 2018-11-06. Посетено на 2023-12-08.
  3. Poncelet, Jean-Victor (1865). Traité des propriétés projectives des figures; ouvrage utile à ceux qui s'occupent des applications de la géométrie descriptive et d'opérations géométriques sur le terrain (француски) (2nd. изд.). Paris: Gauthier-Villars. стр. 311–317.
  4. Del Centina, Andrea (2016), „Poncelet's porism: a long story of renewed discoveries, I“, Archive for History of Exact Sciences, 70 (1): 1–122, doi:10.1007/s00407-015-0163-y, MR 3437893
  5. Johnson, Roger A., Advanced Euclidean Geometry, Dover Publications, 2007 (orig. 1960).

Користена литература

уреди
  • Бос, Х.Ј.М. ; Керс, Ц.; Орт, Ф.; Равен, ДВ „Теорема за затворање на Понселе“. Expositiones Mathematicae 5 (1987), бр. 4, 289-364.
  • Д. Фукс, С. Табачников, Математички омнибус: Триесет предавања за класична математика

Надворешни врски

уреди