Стоок синец
Стоокиот синец (Plebejus argus) е пеперутка од видот пеперутки синци. Пеперутката е во сина боја и има голем број на точки. Пеперутката ја има во Европа и источен Палеарктик.
| Стоок синец | |
|---|---|
_male.jpg)
| |
| Мажјак, примерок во Англија | |
_female_underside_Bulgaria.jpg)
| |
| Женка | |
| Научна класификација [ у ] | |
| Непознат таксон (попр): | Plebejus |
| Вид: | Стоок синец |
| Научен назив | |
| Plebejus argus (Linnaeus, 1758) | |
Опис уреди
Мажјакот има сини крилја со црна граница, бели, шушкави реси и сребрени дамки на задните крила. Женките од овој вид се генерално кафеави и попригушени по боја, но имаат и сребрени дамки на задните крила. Долните страни на мажјаците и женките пеперутки се многу слични. Тие се во тегетна боја, со прстени од црни дамки по должината на работ на крилото.[1]
Живеалиште уреди
Пеперугата претпочита влажни долини и ливаци и тревни површини.[2]
Овие пеперуги не се оддалечуваат од местото, односно дневно најдалеку може да одат до 20 м.[3] Поради тоа, пеперугите колонизираат дискретни територии.
Подвидови уреди
- P. a. argus Scandinavia
- P. a. aegon (Denis & Schiffermüller, 1775) Карелија
- P. a. cleomenes (Fruhstorfer, 1910) Карпати
- P. a. wolgensis (Forster, 1936) од Јужна Европа до Алтај
- P. a. bellus (Herrich-Schäffer, 1844) Мала Азија, Кавказ
- P. a. obensis (Forster, 1936) Сибир
- P. a. clarasiaticus (Verity, 1931) Алтај до Амур
- P. a. pamirus (Forster, 1936) Памир, Тјан-Шан
- P. a. coreanus Tutt, 1909Амур, Кореја
- P. a. micrargus (Butler, 1878) Јапонија, Сахалин
- P. a. asur Agenjo, 1966 Шпанија
- P. a. bejarensis (Chapman, 1902) Шпанија
- P. a. branuelasensis (Tutt, 1909) Шпанија
- P. a. casaiacus Chapman, 1907 Шпанија
- P. a. claraobscura (Verity, 1931) Франција
- P. a. seoki Shirozu & Sibitani, 1943 Кореја
- P. a. vigensis Tutt, 1909 Шпанија
- P. a. sultana (Forster, 1936) Мала Азија
Галерија уреди
-
Јајце -
Мажјак -
Женка -
Женка
_female.jpg)
_female_underside.jpg)
Поврзано уреди
Наводи уреди
- ↑ Seitz, A. Seitz, A. ed. Band 1: Abt. 1, Die Großschmetterlinge des palaearktischen Faunengebietes, Die palaearktischen Tagfalter, 1909, 379 Seiten, mit 89 kolorierten Tafeln (3470 Figuren) Оваа статија содржи текст од овој извор, кој е во јавна сопственост.
- ↑ Dennis, Roger L.H.; Sparks, Tim H. (2006). „When is a habitat not a habitat? Dramatic resource use changes under differing weather conditions for the butterfly Plebejus argus“. Biological Conservation. 129 (3): 291–301. doi:10.1016/j.biocon.2005.10.043.
- ↑ Thomas, C.D.; Harrison, S. (1992). „Spatial Dynamics of a Patchily Distributed Butterfly Species“. Journal of Animal Ecology. 61 (2): 437–446. doi:10.2307/5334. JSTOR 5334.