|
Отец Христофор Димитар Назов е роден во Алексево во околината на Кукуш, во [[Егејска Македонија]], на 9 септември 1881 година . Неговите родители, Димитар (Митрe) и Петра, имале три деца: Марика, која умира кога Христофор има три години, Катерина (Ката), и Христофор, најмладиот. Татко му Митре бил богат занаетчија – изработувал и продавал се од керамика, грчарството им била семејна професија од многу поколенија.
Родителите на Христофор биле длабоко религиозни луѓе. Својата голема набожност ја вкорениле и во срцата на своите деца, а нивниот единствен син подоцна ќе се одлучи да го следи Христовиот пат, посветувајќи Му се како свештеник. Митре, уште од раното детство на Христофор, останува сам да се грижи за своите деца бидејќи неговата жена Петра заминува млада во вечноста - кога Христофор имал дванаесет години. И покрај трагедијата, животот продолжува да тече. Митре не ги напушта своите деца, водејќи го успешно грнчарството со свои дуќани во Кукуш и во [[Солун]], а Христофор го посетува народното училиште во родното Алексово и му помага на татко му во се.
Отец Христофор, покрај во Алексово се школувал во [[Кукуш]], во Солун каде завршил богословски студии и во Парис каде дипломирал фармацевтика.
За свештеник е ракоположен од владиката Епифаниј Шанов на 31 мај 1909 година, во Зејтенлик.
На 24 септември 1909 година о. Христофор ја презема службата парох во [[Ениџе-Вардар]] (Пазар) во парохијата светите Петар и Павле .
Од есента 1910 година до 13 февруари 1912 година бил парох во Битола и Прилеп. каде што многу католици копнееле за овој душопастир.
Отец Христофор, бил вратен во Ениџе-Вардар, каде парохијата имала преку 1.000 католички семејства.
Од Ениџе Вардар е протеран од окупаторските грчки војски и од 1913 до 1916 година е парох во Богданци. Во времето на Првата светска војна од 1916 до 1918 е протеран вон границите на Македонија во [[Ниш]].
После враќањето од прогонство е парох во [[Радово (Струмичко)|Радово]] се до 1959 година, кога се повлекува.
На 28 јуни1924 год. со декрет на крижевачкиот епископ д-р Дионизиј Њаради е основан деканатот Св. [[Свети Кирил и Методиј|Кирил и Методиј]] во Македонија. За прв декан бил именуван о. Христофор Димитар Назов , на таа должност останал се до смртта 9 мај 1961 година , кога Бог го повикува во вечноста.
100 години Деканат светите. Кирил и Методиј
Со декрет на крижевскиот ординариј Н.В.П. д-р Дионизиј Њаради од 28 јуни 1924 година е основан деканатот Св. Кирил и Методиј во Македонија.
1.За прв декан бил именуван о. Христофор Димитров Назов, кој останал на таа должност се до својата смрт 1961 год . За оваа именување известено е Министерството за вера, а тоа со свој акт одговорило дека го прима именувањето до знаење и дека сите потчинети органи (локалните административни власти) се известени за тоа, да не би му правеле потешкотии на именуваниот .
2. Негов наследник oд 22 февруари 1962 година станал отец Атанасиј Иванов и бил декан до 11 април 1973 година, него од 1979 го (во книгата документ XIII стр.159 м.з.)
3. наследил отец Димитар Ташев и бил декан до 30 октомври 1994 година.
4. Деканската служба во изминатите година уште ја извршувале отец Горѓи Трајков, протоереј ставрофор од 16 септември 1995 до 17 декември 2002;
5. Отец Тома Ангелов, протоереј ставрофор од 17 декември 2002 до 01 декември 2014;
6. Актуелен декан е отец д-р Зоран И. Стојанов, протоереј ставрофор.
Father Hristofor Dimitar Nazov was born in Alexevo in the vicinity of Kukush, in [[Aegean Macedonia]], on September 9, 1881. His parents, Dimitar (Mitre) and Petra, had three children: Marika, who died when Hristofor was three years old, Katerina (Kata), and Hristofor, the youngest. His father Mitre was a rich craftsman – he made and sold everything from ceramics, pottery was their family profession for many generations.
Hristofor's parents were deeply religious people. They also rooted their great piety in the hearts of their children, and their only son would later decide to follow Christ's path, dedicating himself to Him as a priest. Mitre, since Christopher's early childhood, is left alone to take care of his children as his wife Petra leaves young for eternity - when Hristofor was twelve years old. Despite the tragedy, life goes on. Mitre does not abandon his children, running a successful pottery business with his own shops in Kukush and Thessaloniki, and Hristofor attends the folk school in his native Alexovo and helps his father in everything.
Father Hristofor, in addition to Alexovo, was educated in Kukush, in Thessaloniki, where he completed his theological studies, and in Paris, where he graduated in pharmacy.
He was ordained a priest by Bishop Epifanij Šanov on May 31, 1909, in Zeytenlik.
On September 24, 1909, Fr. Christofor assumes the service of parish priest in Enidze-Vardar (Pazar) in the parish of Saints Peter and Paul.
From the fall of 1910 to February 13, 1912, he was a parish priest in Bitola and Prilep. where many Catholics longed for this pastor.
Father Christofor was returned to Enidze-Vardar, where the parish had over 1,000 Catholic families.
He was expelled from Enidze Vardar by the occupying Greek armies and from 1913 to 1916 he was a parish priest in Bogdanci. During the First World War from 1916 to 1918, he was exiled outside the borders of Macedonia to Nis.
After returning from exile, he was a parish priest in Radovo until 1959, when he retired.
On June 28, 1924, by decree of the Križevci bishop Dr. Dionysius Njaradi, the deanery of St. Cyril and Methodius in Macedonia. Fr. was appointed as the first dean. Hristofor Dimitar Nazov remained on that duty until his death on May 9, 19614, when God called him to eternity.
100 years of Deanery of Saints. Cyril and Methodius
By decree of the Križevci ordinary N.V.P. Dr. Dionysius Njaradi, on June 28, 1924, the deanery of St. Cyril and Methodius in Macedonia.
1. Fr. was appointed as the first dean. Hristofor Dimitrov Nazov, who remained in that position until his death in 19615. The Ministry of Religion was notified about this appointment, and it responded with its own act that it is aware of the appointment and that all subordinate authorities (local administrative authorities) have been notified about it, so as not to create difficulties for the appointee6.
2. Father Atanasij Ivanov became his successor on February 22, 1962, and was dean until April 11, 1973, he from 1979 (in the book document XIII p. 159 m.z.)
3. He was succeeded by Father Dimitar Tashev and was dean until October 30, 1994.
4. The dean's office in the past year was still performed by Father Gorgi Trajkov, Archpriest Stavrofor from September 16, 1995 to December 17, 2002;
5. Father Toma Angelov, Archpriest Stavrofor from December 17, 2002 to December 1, 2014;
6. The current dean is Father Dr. Zoran I. Stoyanov, Archpriest Stavrophorus
| 