Ловец (♗, ♝), е шаховска фигура. И двајцата играчи ја започнуваат играта со двајца ловци, едниот на белите полиња и другиот на црните полиња. Едниот е ставен во позиција помеѓу скокачот на кралот и кралот, а другиот меѓу скокачот на кралицата и кралицата. Во алгебарска нотација, почетните полиња се c1 и f1 за ловците на белиот играч, а c8 и f8 за црните ловци.

abcdefgh
8
h8 црн крст
a7 црн крст
g7 црн крст
b6 црн крст
f6 црн крст
c5 црн крст
e5 црн крст
d4 црн ловец
c3 црн крст
e3 црн крст
b2 црн крст
f2 црн крст
a1 црн крст
g1 црн крст
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh

Ловецот не е ограничен во опсегот на движење за секој потег, туку е ограничен на дијагонално движење, напред и назад. Ловците не можат да прескокнат преку фигурите. Како и повеќето други фигури, ловецот ја јаде фигура на противникот заземајќи го полето на кое што дотогаш се наоѓала фигурата.

Ловците се разликуваат по страната од која започнуваат, како ловец на кралот и ловец на кралицата. Како резултат на дијагоналното движење, секој ловец останува на белите (или) црни полиња, во зависност од полето од кое започнува (не постои начин ловецот да ја промени бојата на полето), а секој играч има по еден ловец за црните и белите полиња.

Бидејќи ловецот може да достигне само триесет и две полиња на таблата, тој е значително послаб од топот што може да се движи на сите шеесет и четири полиња. Покрај тоа, топот на празна табла секогаш напаѓа четиринаесет полиња, додека ловецот напаѓа само седум до тринаесет, во зависност од тоа колку е оддалечен од центарот на таблата. Топовите обично се смета дека се за две пиони посилни од ловците.

За ловците се смета дека се приближно еднакви по сила на коњите (скокачите). Ловците добиваат релативна сила како се приближува крајот на играта, бидејќи се ослободува сè повеќе простор на таблата, што го олеснува движењето на ловците. Кога таблата е празна, ловецот може да дејствува истовремено од двете страни на таблата, додека на скокачот му требаат неколку потези за да се премести од едната до другата страна. Во отворената завршница, еден ловџија се смета за супериорен во однос на скокач и ловец или два скокачи.

Од друга страна, во раниот тек на играта, ловецот може да го затворат пешаци од обете бои, и затоа тој ќе биде инфериорен во однос на скокачот кој може да прескокне преку пречките. Покрај тоа, на зафатена табла, скокачот има многу можности истовремено да нападне две непријателски фигури.

Играч со само еден ловец во принцип треба да ги постави своите пиони на полињата во боја на кои ловецот не може да ги стапи. Ова му овозможува да ги контролира полињата од обете бои, овозможувајќи му на ловецот слободно да се движи меѓу пешаците и на тој начин обично не се овозможува непријателските пешаци да бидат поставени на полињата каде ловецот може да нападне. Ловец кој е затворен од пријателски пиони често се нарекува „висок пешак“, или едноставно „лош ловец“.

На крајот кога и двајцата играчи имаат по еден ловец - и едниот ги контролира белите полиња, додека другиот ги контролира црните, резултатот честопати ќе биде нерешено, дури и ако еден играч има една или повеќе пиони. Сепак, во финалето каде и двајцата ловци ги контролираат истите полиња, дури и мала предност може да доведе до победа.