Горна Рибница: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 20:
== Историja ==
Васил Миков поврзува името на селото со месторазположението му и смета дека првично се нарекувале Ридница. Горна Рибница појави во почетокот на 18 век како колибарско населба. По предание први доселеници се браќата Ангел, Иван и Христо Бугаринови од Дупнишко. Подоцна доаѓаат Панковци од горноџумајските, Конарци од Можете и други. Во 19 век населението се занимава со сточарство (овци, кози, свињи), и земјоделство (пченка, ръж, јачмен). Во 1830-тите во приватна куќа е отворено килийно училиште со учител Атанас од Дебар, кое во средината на векот станува новобългарско. Во 1846-1849 е изградена црквата "Св.Атанасий".
Во преродбата Горна Рибница е слабото населба со чисто бугарско население, числящо се најпрво кон Мелнишката рече, а по 1878 во Петричко, рече на Серскиот санџак. Во "Култура Личности, Монастир и Салоника", издадена в Константинопол в 1878 година и одразува статистиката на машкото население од 1873 година, Горна Рибница (Ribnitsa) е посочено како село со 42 домаќинства, со 130 жители. [1]
За време на Кресненско-Разлошко востание 1878-1879 е формирана локална чета со војвода локалниот поп Димитар Г. Икономов. 7 лица од селото потпишаа петицијата на бегалци од Македонија до генералниот конзул на Велика Британија во Софија со барање да бидат ослободени од Османско иго (5 декември 1878). Рибничани потпишаа и писмото протест на селата од Мелнишко и Петричко до турскиот каймакамин во град Петрич - Хюсни бег (11 декември 1878). Околу 1897 е формиран комитет на ВМРО. Во 1901-1903 Гоце Делчев 2 пати ја посетил селото. За време на подготовките на Илинденското востание 1903 турската војска врши насилство над населението - спалени се околу 20 куќи.
Според познатата статистика на Надворешни врски (Македонија. Култура и спорт) во 1900 година во селото живеат 460 жители христијани. [2]. Според статистиката на секретарот на Бугарската Егзархија Димитар Мишев ( "La Macédoine et sa Population Chrétienne") во 1905 година населението на селото се состои од 624 врски. Во селото има 1 основно бугарско училиште со 1 учител и 28 ученици. [3]
Горна Рибница е ослободено од Османско иго во октомври 1912. При избувнување на Балканската војна три лица од селото се доброволци во Македонскиот доброволен корпус. [4]
== Економија ==
| |||