Полиплоидија: Разлика помеѓу преработките

[[Image:Polyploidization.svg|right|thumb|250px|Како настанува полиплоидијата: Една диплоидна клетка подлежи на дефектна мејоза, при што дава диплоидни полови клетки, кои доколку се спојат ќе произведат тетраплоиден зигот.]]

 

[[Еукариот|Еукариотските]] хромозоми доаѓаат во парови. Телесните (соматски) клетки обично имаат [[диплоид]]ен хромозомски број, кој се означува 2n. Во диплоидна состојба хромозомите се поредени во парови, каде секој поединечен хромозом од парот е наследен од еден од родителите. Доколку диплоидниот број се подели на половина, тогаш се добива [[хаплоид]]ниот (половичен) број на хромозоми (n). Хаплоидниот број на хромозми е карактеристичен за половите клетки - [[Гамета|гамети]]. Секој вид си има карактеристичен за себе диплоиден број на хромозоми. Така, диплоидниот број на човекот изнесува 46, односно 2n=46. Меѓутоа, човечките [[сперматозоид]]и и [[Јајце клетка|јајце клетки]] имаат хаплоиден број од 23, односно n=23. Тој се добива со [[мејоза]], односно клеточна делба при која се редуцира диплоидниот број на клетките на [[Герминативен епител|герминативниот епител]] во хаплоиден. Но, во одредени случаи, еден организам може да има повеќе од еден или повеќе хромозоми во хромозомскиот пар. Оваа појава се нарекува полиплоидија.