Меша Селимовиќ: Разлика помеѓу преработките

Првото книжевно дело на Селимовиќ е расказот „Песна за бурата“ (српскохрватски: ''Pjesma o oluji''), објавено во 1946 година, во списанието „Наша кљижевност“ од Белград. Следната година, во истото списание објавил уште два расказа: „Една чета ќе остане“ (српскохрватски: ''Jedna četa će ostati'') и „Навредениот човек“ (српскохрватски: ''Uvrijeđeni čovjek'').<ref>„Prilozi u preiodičnojperiodičnoj štampi, zbornicima, almanasima i dr.“, во: Meša Selimović, ''Magla i mjesečina''. Beograd: Sloboda, Rijeka: Otokar Keršovani, 1975, стр. 164.</ref> По првата книга, збирката раскази „[[Првата чета]]“ ([[1950]]), на тема од [[Народноослободителната борба на народите на Југославија|НОБ]], Селимовиќ го објавил романот „[[Тишини (роман)|Тишини]]“ ([[1961]]), исто така, со тема од НОБ. За овој роман, книжевниот критичар Ристо Трифуновиќ напишал дека е „зачеток на една голема тема“.<ref name="ReferenceB">Васил Тоциновски, „Во потрага по смислата на живеењето: Меша Селимовиќ Дервишот и смртта“, во: Меша Селимовиќ, ''Дервишот и смртта''. Скопје: АЕА издавачи, Матица македонска, 2000, стр. 10.</ref> Потоа следувал краткиот поетски роман „[[Магла и месечина]]“ ([[1965]]). Романот „[[Дервишот и смртта]]“ ([[1966]]) критиката веднаш го поздравила како исклучително дело. Овој роман бил напишан како реакција на тогашниот [[Јосип Броз Тито|Титов]] режим, кој многу често се пресметувал со политичките осуденици. И братот на Меша бил затворен на [[Голи оток]], што на авторот му било додатен мотив. Дејството на романот се случува во [[18. век]] во мало место во [[Босна]]. Главниот јунак е [[Ахмед Нурудин]], [[дервиш]] на мевлевискиот ред. Тоа е дело на силна мисловна концентрација, напишано во исповеден тон, монолошки, со извонредно уметничко вдахновение, ја поврзува древната мудрост со модерниот мисловен немир. Делото започнува од религиозната вистина како облик на догматското мислење за на крај да дојде до човековата вечна запрашаност пред светот, до спознавање на страдањето и стравот како неизбежен следбеник на човековото живеење. Селимовиќ ѝ ја посветил книгата на сопругата Дарка, која целиот живот му била верен сопатник, пријател и поддршка.

Покрај тоа, Селимовиќ се бавел и со критичко-публицистичка дејност, пишувајќи статии и есеи на повеќе теми:<ref>„Prilozi u preiodičnojperiodičnoj štampi, zbornicima, almanasima i dr.“, во: Meša Selimović, ''Magla i mjesečina''. Beograd: Sloboda, Rijeka: Otokar Keršovani, 1975, стр. 164-182.</ref>