Страшо Пинџур: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Надворешни врски: доден линк за песната за Страшо |
Корекција на лажни референци за неговот раѓање и дополнување на дел од писмото на неговите соборци издадено по повод смртта |
||
Ред 6:
| родено-име = Страхил Пинџур
| роден-дата = 3 март 1915
| роден-место = [[
| починал-дата = {{починал на и возраст|1943|01|04|1915|03|03|df=yes}}
| починал-место = [[Скопје]]
Ред 14:
}}
'''Страшо Пинџур''' ([[
== Животопис ==
Ред 39:
Сведоштвото на началникот на Обласната полиција во Скопје, [[Љубомир Јорданов]], вака го oпишува мачењето на Страшо. <blockquote>''"Пинџур, освен што го кажа своето име, не сакаше ништо друго да каже. Поради тоа го тепавме. Го тепавме јас, [[Тенјо Рајков]], Илија Николов, Андон Донев, [[Тодор Маринов]] ...''
''Го тепавме со гумена палка по табаните и по целото тело, кој каде можеше, удирајќи го со клоци по грбот и стомакот, а два-три пати сме му ги ставале нозете во вода и потоа продолжувавме со тепањето. Два дена беше непрекинато тепан. Во мноrу тешка состојба беше вратен во келијата. Другиот ден попладне го испратив [[Тодор Маринов]] да го повика на сослушување. Тие се вратија и рекоа дека Пинџур умрел во келијата. Штом го рекоа тоа, отидов во келијата да го видам. Го најдов како лежи во пена што му избиваше од устата"''<ref name=":0" /></blockquote
== Писмо од неговите соборци ==
Откако се расчуло за маченичката смрт на Мирче Ацев и Страшо Пинџур, нивните соброци издале леток по повод нивното убиство, во кој детално и јасно ги изразуваат нивните стремеж и борба за слобода. Ги опишуваат и нивните херојски семејства, како семејства кои се бореле за слобода на Македонија и зачувување на идеалите и патот поставен на Илинденците.<ref name=":1" /> Мал дел од писмото го опишува теророт и грозоморната слика на нивните тела:<blockquote>''На колку хиљади чесни Македонци им се дигна косата кога гo видоа Мирчета во болничка мртвачница и во Прилеп кога гo закопуваа со исечени прсти, со извадени нокти и искинато месо от коските. Македонските мајки, татковци и сестри виделе ногу свој синови и бракја мачени и утепани, но до ceгa вакви дзверски и нечовечно мачене немајат видено. Вака не мачеле ни турските јаничари, башибозлуци и крджалии како што мачат Хитлеровите и бугарски фашисти. Додека Пинджурот гo скрија да не се гледаат неговите искршени коски, оти поучени от Мирчевиот случај, виде како за резилок стануват во очите на народот.''<ref name=":1" /></blockquote>За неговата активност во организирањето на [[Македонски народ|народот]] за борба против [[Фашизам|фашистичкиот]] окупатор, како и за неговото храбро и достоинствено движење во затворот, Страшо бил прогласен за еден од првите народни херои во [[Македонија]]. Во негова чест и во чест на Мирче Ацев се испеани песните „[[s:Од борбата/ 10 песна|Ајде ќе те прашам, бре Донке]]“.<ref>Томе Саздов, ''Грива тресе, бисер рони'' (епска народна поезија). Скопје: Заштита, 1970, стр. 134.</ref> и „[[s:Од борбата/ 11 песна|Вардаре горд, подзапри]]“. Во родното село Ваташа е зачувана [[Спомен-куќа на Страшо Пинџур|спомен-куќата на Страшо Пинџур]], во која, во [[1976]] г. е поставена постојана изложба на експонати поврзани со неговиот живот. Куќата била реновирана во [[2012]] година.<ref>[http://maticanaiselenici.mk/?p=2931 Светлана Дарудова, "Страшо Пинџур во писмо открива чувства спрема Мара Нацева"], ''[[Дневник (дневен весник)|Дневник]]'', година XVIII, број 5433, петок, 4 април 2014, стр. 13.</ref>
== Наводи ==
|