Мехмед III: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 47:
===Борба за моќ во Цариград===
Мехмед III бил неактивен владетел, оставајќи ја неговата мајка [[Сафије султан]] како [[Валиде султан]] да владее со
Мехмед III од друга страна важел за многу побожен владетел. Познат е по тоа што им доделувал имоти на дворските шутови, што претставувало голем преседан бидејќи имоти обично се доделувале на луѓе кои добивале заслуги во војните и коишто морале да јавуваат во војни походи на повик на султанот.
===Австро-унгарска војна===
[[File: Surrender of Eger, 1596, A.jpg|thumb|Мехмед III го прифаќа предавањето на Егер, 1596 година]]
Најголемиот настан на неговото владеење била [[Долгата војна во Унгарија|Австро-отоманската војна]] во [[Унгарија]] (1593-1606). Отоманските порази во војната довеле до тоа да Мехмед III преземе лична команда на армијата во походот, прв султан кој го сторил тоа по [[Сулејман I]] во [[1566]] година. Во придружба на султанот, [[Османлии|Османлиите]] го освоиле [[Егер]] во [[1596]] година. По ова, Мехмед сакал да ја отпушти армијата и да се врати во [[Истанбул]]<ref>Karateke, Hakan T. "On the Tranquility and Repose of the Sultan." The Ottoman World. Ed. Christine Woodhead. Milton Park, Abingdon, Oxon; New York: Routledge, 2011. p. 120.</ref>. Сепак, Османлиите на крајот решиле да се соочат со непријателот и ги поразиле [[Хабсбурговци|Хабсбурговците]] и [[Трансилванија|Трансилванските]] сили на [[Битка кај Керестес|битката кај Керестес]]<ref>Finkel, Caroline. ''Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire'', p.175. Basic Books, 2005. {{ISBN|0-465-02396-7}}</ref>, за време на која султанот морал да се одврати од бегање од полето на половина пат. Откако се вратил во Истанбул со победа, Мехмед им рекол на своите везири дека повторно ќе организира кампања<ref>Karateke, p. 122.</ref>. Следната година, венецијанскиот баило во Истанбул забележал „''лекарите изјавија дека султанот не може да замине во војна заради лошата здравствена состојба, предизвикана од прекумерно јадење и пиење''“<ref>Goodwin, Jason. ''Lords of the Horizons: A History of the Ottoman Empire'', p.166. New York: Henry Holt & Company.</ref>.
Во [[1600]] година избувнала војна со [[Персија]]. Персискиот шах испратил свои пратеници кај европските владетели барајќи војна против Османлиите. Војната започнала со опсадата на Тебриз. Војската предводена од Хазибег успеала да ги победи Персијанците и тој бил поставен за кан. Тој со својата војска стигнал до Тебриз и тука се споил со војската на Ердејскиот хан Зулфиќар. Дошло до битка во која победиле Персијанците. Тогаш Персијанците тргнале кон градовите Нахџиван и [[Ереван]]. Шериф паша побарал помош од соседните намесници но не добил помош. Во средината на ноември [[1603]] год. Персијанците стигнале кај [[Ереван]]. Му пратиле писмо на Шериф паша во кое барал да се предаде. Шериф паша им одговорил дека нема намера да се предаде „ ''Се додека секој камен не биде платен со некоја од нашите глави, толку долго додека од нив Персијанците не направат пирамида нема никаква надеж во заземање на тврдината''“. Откако во [[Цариград]] се слушнала вест дека бил загубен Тербиз кајмакамот Касим одржал состанок со везирите. Саатџи Хасан бил поставен за водач на војната со Персија.
| |||