Мехмед III: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 42:
== Владеење ==
===Братоубиство===
Владеењето Мехмед III го започнал со наредба да се убијат 19 од неговите браќа и полубраќа<ref>{{cite book|last1=Quataert|first1=Donald|title=The Ottoman Empire, 1700-1922|date=2000|publisher=Cambridge University Press|isbn=0-521-63328-1|page=90}}</ref><ref>{{cite book|last1=McCullagh|first1=Francis|title=The Fall of Abd-ul-Hamid|url=https://archive.org/details/fallofabdulhamid00mccuuoft|date=1910|publisher=Methuen & Co. Ltd.|location=London|page=[https://archive.org/details/fallofabdulhamid00mccuuoft/page/72 72]}}</ref>со цел да ја зацврсти својата власт. Тие биле задавени од неговите кралски егзекутори, од кои многумина биле глуви или неми за да обезбедат апсолутна лојалност кон него<ref>{{Cite web|url=https://www.independentliving.org/miles200907.html|title=DEAF PEOPLE, SIGN LANGUAGE & COMMUNICATION, IN OTTOMAN & MODERN TURKEY: Observations and Excerpts from 1300 to 2009. From sources in English, French, German, Greek, Italian, Latin and Turkish, with introduction and some annotation {{!}} Independent Living Institute|website=www.independentliving.org|language=en|access-date=2020-01-29}}</ref>. Братоубиството не било без преседан во [[историја на Отоманското Царство|историјата на Отоманското Царство]], бидејќи султаните честопати имале десетици деца со нивните наложници. Ова претставува најголемиот колеж во историјата на братоубиството. По убивањето, Мехмед наредил и да се удаваат во [[Босфор]]от нивните бремени љубовници.
===Борба за моќ во Цариград===
Мехмед III бил неактивен владетел, оставајќи ја неговата мајка [[Сафије султан]] како [[Валиде султан]] да владее со империјата која била во својот почеток на распаѓање<ref>Kinross, p.288</ref>. Тој важел за многу побожен владетел. Познат е по тоа што им доделувал имоти на дворските шутови, што претставувало голем преседан бидејќи имоти обично се доделувале на луѓе кои добивале заслуги во војните и коишто морале да јавуваат во војни походи на повик на султанот.
| |||