Јордан Хаџи Константинов-Џинот: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот Додава: en:Yordan Hadzhikonstantinov-Dzhinot
Исправки.
Ред 20:
Јордан Хаџи-Константинов Џинот четири децении работел на воведување на просвета на народен јазик како писател и сестран творец од областа на културата. Прво дело му е “Таблица перваја” внесена во употреба во [[1845]] година, кое служело како учебно помагало при основното описменување на учениците. Составил две збирки на афоризми. Во првата збирка сите афоризми почнуваат со зборот “човек”, а втората содржи 34 мисли за човекот, животот и светот. Џинот две децении пишувал стихови за одредени поводи и потреби. Во нив ги воспевал образованието, просветата, убавината, слободата, патриотските чувства и сопствената биографија. Негови дела се: “''Плач на скопското училиште многотрудное''” (објавена во „Цариградски весник“ во 1851 година) во која се зборува за неговите напори за отворање на училишта и борбата со гркоманските свештеници и чорбаџии; “''Дионис Вакхо''” ; “''Труд ми е името''”, која е вистинска [[апотеоза]] на трудот; “''Рај божји''”; “''Аврора''” во која се воспеваат патриотските чувства и патриотската функција на просветата; “''Крај реката Вардар''” и “''Горка чаша кнеза Лазара последна тајна вечера''”, која е една од најдолгите песни во [[Македонија]] од овој книжевен период. Драмските обиди на Џинот се првите од овој вид во македонската книжевност. Нив ги изведувале неговите ученици од Скопското училиште во дворот на црквата [[Света Богородица]]. Тоа се “''Миневра и девет музи''”, “''Разговор или прави человек''”, “''Училиште и учение''”, “''Басна''”, “''Сербија шетаетсја в земел своих''”. Првите четири од наведените драмски обиди отпечатени се во “Цариградски весник”, а во драмите „''Минерва и девет музи''“ и „''Сербија шетаетсја в земел своих''“ ја изразуваат неговата идеја дека ослободувањето од долговековното турско ропство и од духовното туторство на грчката црква лежи во македонското национално единство и слободната соработка на словенските земји. Џинот исто така се занимавал и со преведувачка дејност, со собирање на народни умотворби и лексички материјал. Намерата да издаде повеќе јазичен речник не успеал да ја реализира. Џинот е првиот македонски драмски писател и просветител заедно со [[Кирил Пејчиновиќ]] и [[Јоаким Крчовски]].
 
Во "''Цариградски весник''" Јордан Хаџи-Константинов - Џинот многу пати се изјаснува како [[Бугари|Бугарин]], а [[Македонци|Македонците]] во целост ги определува како [[Бугари]].<ref>[http://www.promacedonia.org/bmark/jhk/jhk_1.htm#2 "Цариградски весник”, 21 jули 1851]: ''"АзПоради оживуеjкитова аз с'м Болгарин и моето благородно болгарство не мjа допушта да не бидам добр, затова имам вера и надежда и живимљубов, катои сечеловечество, услаждавами учителство, гледаjасос народкоето пуно делим роду моему, и коj иска нелицеприjатие и безпристрастие учител, ето, коjто сам во пламени рачение разпален с'тм, нашподобно пресладкиjЕтна и Хекли, и радиВулкан товадиамантов невенец мjами оставакова. неговатаНек добротаслужам роду моему, ако е и за крива бога! Не е честно мене, Болгарину, да будемсе лукавотчаjавам и да враќам зло за зло. ИБолгарин ако- меправи питаи нjакотверниj, и благородниj човек. Болгарин е љубител всjакое добро, Болгарин е срамота да се отрицава от своjат род и jазикшколскитоj человекБолгарин, ликоjто родо своj си хули, илиимето болгарин?му Азе полноответам:ни болгаринден, ни ношт. Аз с'м. Болгарин, плачем за нашите изгубени Болгаре, които сja по долнаja Мизиja, затова должни сме да сja жертвуваме за браќaта наши пресладкиj Болгари!"''
 
[http://www.promacedonia.org/bmark/jhk/jhk_2.htm#15 "Цариградски весник”, 1 jaнуари 1859]: ''"Дебр е с два народа населен, т. е. болгариБолгари и арнаутиАрнаути. Дебрските болгариБолгари са зоват митdцимиjaци, зашто наречие нихно совсем разнствува от наречие на охридски и крчовски болгариБолгари."''</ref>
"Цариградски весник", бр. 44 од 1855 година: ''"Нека служим роду моему, ако е и за крива Бога. Не е честно мене Болгарину да отчаjавам и да враќам зло за зло. Болгарин прави и верни и благородни човек, Болгарин е любител всjакое добро, Болгарин е срамота да се отричува от своjа род и jазик, тоj Болгарин, котто родо своj си хули името му е ни ден ни ноит. Аз сам Болгарин, плачем за нашите изгубени Болгаре, които са во Долна Мисиjа, затова сдолжни сме да сjа жертвуваме за браќата наши пресладкии Болгари. Многоревностнии Jурдан х. Константинов"''
 
[http://www.promacedonia.org/bmark/jhk/jhk_2.htm#15 "Цариградски весник”, 1 jaнуари 1859]: ''"Дебр е с два народа населен, т. е. болгари и арнаути. Дебрските болгари са зоват митdци, зашто наречие нихно совсем разнствува от наречие на охридски и крчовски болгари."''</ref>
 
== Објавени книги ==