Држава: Разлика помеѓу преработките

[[Администрацијата|АдминистрацијаАдминистрацијата]] е еден од најтешките аспекти на владата. Во усвојувањето и спроведувањето на законите, победата на државата е комплетна, но не и во поглед на администрацијата. Причина за ова е леснотијата да се забележи предноста на усвојувањето и спроведувањето на законите, но не и на управувањето со домашните, религиските и деловните работи, кои треба да бидат одржани на минимум од страна на владата. Државата, првично била воена организација. Тогаш тоа било само територија со која владеел крал, со помош на мала елитна група на војувачи и судски службеници. Во суштина тоа било насилно владеење со поголема маса на луѓе. Сепак, полека, луѓето стекнале политичко претставување. За никој не може да се каже дека е член на држава ако нема право да учествува во создавањето на насоката на политиката. Една од основните функции на државата во однос на управувањето е одржувањето на внатрешниот ред и мир, не постои друга причина за мешање во животот на населението. За одржување на законите и редот, Државата развива средства за комуникација. Историски, „кралскиот пат“ е поставен за служба на кралските војски, а не како поттик за трговија. Во скоро сите земји, државата љубоморно ги контролира средствата за комуникација и посебните слободи како оние во „првиот амандман од [[уставот на САД|устав на САД]]“ и најчесто истите се ограничени. Првичната функција на Државата - одржувањето на јавниот ред и мир во границите, го провоцира појавувањето на полициската администрација, која е задолжена за делење на правда, но полициската надлежност има посебен карактер, кој се разликува од обичното судско работење. Со „[[полицискиот час|полициски час]]“, државата ја покажува важноста на спречувањето на нередот. На почетокот, покрај грижата за редот и мирот, државата водела сметка и за зголемувањето на приходите. На крајот ова довело до модерен социјализам. Следело усвојување на стандарден систем на мерки, за на крај државата да добие монопол врз ковањето на пари. Регулирањето на работоспособното население од страна на државата, како една од нејзините функции потекнува од 15 век, кога скоро половина од населението во Европа било покосено од чума.