Никола Вапцаров: Разлика помеѓу преработките

Покрај основната работа за егзистенција, Вапцаров се занимавал со [[Книжевност|книжевна]] дејност. Тој бил еден од организаторите на „[[Македонски литературен кружок|Македонскиот литратурен кружок]]“ во [[Софија]]. Од самите членови бил сметан за „срж“ на кружокот. Вапцаров се занимавал со [[поезија]], пишувал критики и бил еден од организаторите на списанието „Литературен критик“. Вапцаров ги создал најзначајните стихови во периодот 1936-1942. Во [[1940]] година ја објавил својата прва и единствена поетска збирка, „[[Моторни песни]]“, а по паѓањето на фашизмот во Бугарија билапосмртно биле објавена збирката „Антологија“, како и книгата за деца „Пролет“. Вапцаров пишувал на [[бугарски јазик]], а подоцна, неговите дела се преведени на [[македонски јазик]].

Значајно место во неговатаоставнината оставнинана Вапцаров претставува и рефератот напишан за основачкото собрание на [[Македонски литературен кружок|Македонскиот литературен кружок]]. Оригинален и самокритички, тој има за цел да ги покаже вистинските патишта на постоењето и патот на писателот, на литературата која толку многу му е потребна на [[Македонски народ|македонскиот народ]]. Постојано споменуван и уважуван како посебно значаен труд не само за Вапцаров, туку и за [[Македонска литература|македонската литература]] воопшто, неговата целина останува долго време непозната. Прв пат мали делови и почетните реченици ги соопштува [[Блаже Ристовски]] во [[1963]] година, но поопширно во студија во следната [[1964]] година,<ref>Блаже Ристовски, „Современост“, Скопје, 1964.</ref>, кој имал можност да потѕирнеѕирне во тетрадкатетратката број 33 во музејот „Никола Вапцаров“ во [[Софија]], заведензаведена како „Доклад от Никола Вапцаров върху Македония и задълженията на писателите-Македонци към нея, които трябва да следват революционните идеи на Гоце Делчев и Даме Груев“. ПрвЗа патпрвпат рефератот бил интегрално е објавен во книгата на [[Михаил Сматракалев]] „Македонскиот литературен кружок“. ПоПоради политички причини, наскоро по неговото прво делумно објавување, рефератот ебил повлечен од Архивата на Домот-музеј и дендо ден-денес е недостапен за истражувачите, со исклучок на тесен круг бугарски научници. Во Бугарија рефератот еза објавенпрвпат првбил патобјавен дури во [[1995]] година.<ref>Цвета Трифонова, Литературен форум, број 7 и 8, 1995 година</ref>. Тоапри ќешто дадетој дал повод Вапцаров да биде прогласен за негатор на [[Бугарски јазик|бугарскиот јазик]] и проводникзастапник на македонизмот.<ref> Тодородор Балкански, ''Никола Вапцаров, България и българите.Към проспографията на поета'', Велико Търново, 1996. „Вапцаров е еден од иницијаторите за исполнување на коминтерновската порачка наречена 'македонски јазик', со што стои на почетокот на најголемата кампања, реализирана воопшто некогаш против бугарскиот јазик. Тој е меѓу најголемите негатори во историјата на бугарскиот македонизам во однос на бугарскиот јазик како својствен на македонските Бугари.“</ref>