Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 5 промени (од Sashko1999) и ја поврати преработката 3474847 на Bjankuloski06 |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 14:
Солунската гимназија, и покрај егзархискиот језуитски режим, била расадник на револуционерни идеи. Во гимназијата циркулирала забранета литература, се ковале планови и се дигале ученички бунтови.
Во гимназијата често избувнувале конфликти за тоа да се зголеми бројот на професори со потекло од [[Македонија (регион)|Македонија]], а да се намали бројот на оние што се носат од територијата на кнежевството [[Бугарија]]. [[Бугарска Егзархија|Бугарската Егзархија]] која ја спроведувала политиката на [[Стефан Стамболов]] за еволутивно решавање на македонското прашање, била против зголемување на бројот на учители од [[Македонија (регион)|Македонија]], заради стравот дека Македонците учители ќе ги револуционеризираат учениците, и со тоа ќе бидат нарушени добрите односи меѓу кнежеството [[Бугарија]] и Османлиска [[Турција]].{{факт}}
Веднаш по нејзиното создавање, веќе во учебната 1882/1883 година, дошло до бранување. При училишниот бунт во учебната 1883/1884 година биле исклучени од гимназијата [[Ѓорче Петров]] и [[Пере Тошев]], кои биле меѓу првите ученици на оваа гимназија. Во учебната 1887/1888 година дошло до нов бунт, поради кој биле исклучена поголема група на ученици. Меѓу причините за бунтот било и барањето на учениците: ''дека не можат да работат на бугарски јазик, туку сакале да работат и да им се предава на нивниот домашен, македонски дијалект''. Меѓу учениците кои заминале во [[Белград]], за да го продолжат образованието, биле: [[Даме Груев]], [[Петар Поп Арсов]], [[Никола Наумов]], [[Христо Поп Коцев]], [[Димитар Мирчев (раководител на ТМОРО)|Димитар Мирчев]] итн.
| |||