Абасидски Калифат: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 127:
Уште еднаш, Абасидите биле принудени да се справат со воената моќ со која не можеле да се совпаднат, иако калифот на Абасидите останал титуларен шеф на исламската заедница. Следните султани [[Алп Арслан]] и [[Малик шах I]], како и нивниот везир Низам ал-Мулк, се населиле во Персија, но ја држеле власта над Абасидите во Багдад. Кога династијата започнала да ослабува во 12-от век, Абасидите повторно добиле поголема независност.
===1118–1258===
[[File:Abbasids Baghdad Iraq 1244.JPG|thumb|upright|Монета на Абасидите, 1244]]
Додека калифот [[Ал-Мустаршид]] бил првиот калиф што изградил армија способна да се исправи со армијата на Селџците во битка, тој сепак бил поразен во 1135 година и убиен. Калифот ал-Мукафи бил првиот абасидски калиф кој ја повратил целосната воена независност на калифатот, со помош на неговиот везир [[Ибн Хубајара]]. По речиси 250 години подлост на странски династии, тој успешно го одбранил Багдад против Селуџаците во [[Опсада на Багдад (1157)|опсадата на Багдад (1157)]], со што го обезбедил Ирак за Абасидите. Владеењето на Ал Насир (1225) го вратил калифатот на власт низ целиот Ирак, во голема мера врз основа на организациите на „''футула''“<ref name=mag/>. Ал-Мустансир ја изградил Мустансириската школа, во обид да ја затвори селаџучката [[Низамија]] изградена од Низам ал-Мулк.
===Монголска инвазија===
[[File:DiezAlbumsFallOfBaghdad a.jpg|thumb|upright|[[Опсада на Багдад (1157)|Опсадата на Багдад ]] од [[Халагу Кан]] во 1258 година.]]
Во [[1206]] година, [[Џингис Кан]] воспоставил моќна династија меѓу Монголите од [[Централна Азија]]. Во текот на [[13 век]], оваа монголска империја го освоила поголемиот дел од евразиската копнена маса, вклучувајќи ја и [[Кина]] на исток и голем дел од стариот исламски калифат (како и [[Киевска Рус]]) на запад. Уништувањето на [[Халагу Кан]] на Багдад во [[1258]] година традиционално се смета за приближен крај на Златното доба на калифатот.<ref>{{harvnb|Cooper|Yue|2008|p=215}}</ref>. Монголите стравувале дека натприродна катастрофа ќе ги нападне доколку се истури крвта на [[Ал Мустази]], директен потомок на вујкото на Мухамед, [[Ал-Абас ибн Абд ал-Муталиб]]<ref name=encyclopedia>{{harvnb|Glassé|Smith|2002}}</ref>. Шиитите од Персија изјавиле дека таква несреќа не се случила по смртта на Хусејн ибн Али. Сепак, Ал Мустази бил сошиен во вреќа и фрлен под коњите на [[20 февруари]] [[1258]] година. Исто така било убиено и најблиското семејство на калифот, освен неговиот најмлад син, кој бил испратен во [[Монголија]], и ќерка која станала роб во харемот на Халагу<ref>{{harvnb|Frazier|2005}}</ref>.
== Наводи ==
| |||