|
| coord = {{coord|41|30|59|N|20|55|18|E|display=inline,title|type:landmark_region:MK}}
| oscoor =
| remains = 1[[Црква (објект)|црква]], конак, камбанерија, археолошки локалитет и 2две чешми
| public_access = да
| other_info =
}}
'''Кнежинскиот манастир''' претставува манастирски[[манастир]]ски комплекс кој се наоѓа западно од градот [[Кичево]], во непосредна близина на селото [[Кнежино]]<ref>{{цитирана книга|last=Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски|title=Карта на верски објекти во Македонија|editor=Валентина Божиновска|publisher=Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи|location=Менора - Скопје|date=2011|isbn=978-608-65143-2-7|language=македонски}}</ref> на падините на [[планината Бистра]], на надморска височина од над 900 метри. Пределот е богат со вегетација, со [[Бука|букова]] и дабова[[даб]]ова [[шума]]. Некои од дрвата се со повеќе вековна старост. Во манастирскиот двор се наоѓаат 2две чешми низ кои протекува изворска [[вода]], која народот ја смета за лековита[[лек]]овита.<ref>Александар Матески, „Китино кале и Кнежино“, ''Економија и бизнис'', година 19, број 229/230, јули/август 2017, стр. 107.</ref>
==Историја==
Во колективната меморија на населението од овој крај, во едно предание кое ја отсликува духовната и религиозната состојба, двата манастира ја преземале улогата на водители еден од друг. Кога Кнежинскиот манстирманастир бил разрушен, иконата[[икона]]та од манстирот прелетувала во [[Манастир „Св. Богородица - Пречиста“ - Кичево|манастирот „Св. Богородица Пречиста"Пречиста“]] и се враќала назад во Кнежинскиот манастир и на крај преданието вели останала во манастирот "Света„Света Богородица Пречиста"Пречиста“.
Манастирот е посветен е на [[Свети Ѓорѓи]], кој во [[Христијани|христијанскиот]] свет е познат како светител кој ги исцелува болестите, ги заштитува луѓето и стоката, воскреснува покојници, чудотворец.
Наоѓајќи се на крстопат, во западниот дел на Р.Македонија низ историјата ќе ја споделува судбината на населението од овој крај, па така ке ги доживува и своите врвни блесоци и своите падови.
Светоста на манастирот има длабоки корени. Посветен е на Светителот Великомаченик "Свети Ѓорѓи", кој живеел кон крајот на третиот век од новата ера, а по потекло е од Кападокија, Мала Азија. Бил војник со висок чин во војската на римскиот цар Диоклецијан. По вероисповед бил христијанин. Во Дијаклицијоновите прогони на христијаните страда и тој, не сакајќи да се откаже од својата вера. Во христијанскиот свет е познат како Светител кој ги исцелува болестите, ги заштитува луѓето и стоката, воскреснува покојници, чудотворец.
Манастирската црква во основа е ранохристијанска црква со базиликална форма, изградена во [[5 век|5]]-[[6 век]] од нашата ера со должина од 27-29 м. Ранохристијанската црква ќе бидебила разурната во непознато време. Делови од нејзината камена пластика ќе бидатбиле вградувани во обновената црква кон крјот на [[11 век|11]]-[[12 век]] и во другите објекти на манстирскотманастирскот комплекс. Во ова време, кичевската област , a со тоа и Кнежинскиот манастир припаѓале кон [[Византиско Царство|Византиското царство]], а црквата вона [[Охридската Архиепископија]]. заМанастирскиот чијакомплекс автокефалностопстојувал дознавамево од[[Среден историјатавек|средновековието]], до неговото палење, запустување и рушење, во првата половина на Македонската[[18 православнавек]]. [[Археологија во Македонија|Археолошките]] истражувања биле започнати во 1985 година, на манастирската црква и некрополата ([[гробишта]]), билепродолжени во 1998 година и траат со прекини до денес. Најважни откриените наоди при овие истаржувања се: [[Мозаик|мозаичниот]] под во наосот, [[камен]]ата пластика, [[Керамика|керамичките]] плочи, градежни и плочи со натписи, [[Фрескоживопис|фрескоживописот]] како и [[гроб]]ната [[архитектура]] и прилозите на покојниците.
Манастирскиот комплекс опстојува, односно живее во средновековието се до неговото палење, запустување и рушење, во првата половина на 18 век. Во археолошките истражувања започнати во 1985 година на манастирската црква и некропола (гробишта), а продолжени ВО 1998 година и траат со прекини до денешни дни. Откриените наоди при овие истаржувања: Мозаичниот под во наосот, камената пластика, керамичките плочи, градежни и плочи со натписи, фрескоживописот како и гробната архитектуира и прилозите на покојниците го потврдуваат постоењето на манастирот во хронолошка и културна смисла.
Фрескоживописот на откриените фрагменти му припаѓа на ранохристијанското сликарство во 5-6 век, на комненовскиот и палеолошкиот период од крајот на 11 и почетокот на [[14 век]]. Фрескоживописот од палеолошкиот период веројатно е дело на познатите сликари [[Михаило Астрапа ]] и Ефтихиј и потекнуваат од почетокот на 14 век , кога овие области подпадналепотпаднале под српска власт. Истите сликари се дворски мајстори на српскиот [[крал Милутин ]], кои ги сликале неговите задужбини, па од тукаоттука, можно е да овие двајца сликари работеле на оваа црква како подарок на кралот . Од гробните конструкции и прилозите на погребаните покојници во нив може да се види дека некрополата била во долга употреба и може да се насети погребувањето на ктитори и богати поединци (белегзии, копчиња, прстен со гема и друго), како и гробни конструкции во кои се погребувани монаси. ▼
Фрескоживописот на одкриените фрагменти му припаѓа на ранохристијанското сликарство во 5-6 век, од новата ера, на комненовскиот и палеолошкиот период од крајот на 11 и почетокот на 14 век.
▲Фрескоживописот од палеолошкиот период веројатно е дело на познатите сликари Михаило Астрапа и Ефтихиј и потекнуваат од почетокот на 14 век кога овие области подпаднале под српска власт. Истите сликари се дворски мајстори на српскиот крал Милутин, кои ги сликале неговите задужбини, па од тука можно е да овие двајца сликари работеле на оваа црква како подарок на кралот.
Од гробните конструкции и прилозите на погребаните покојници во нив, може да се види дека некрополата била во долга употреба и да се насети погребувањето на ктитори и богати поединци (белегзии, копчиња, прстен со гема и друго), како и гробни конструкции во кои се погребувани монаси.
Во народната традиција, во преданијата, Кнежинскиот манастир "Свети„Свети Ѓорѓи"Ѓорѓи“ е поврзан со [[Китино Кале]] – средновековниот град Китава околу кој со тек на времето ќе се развиеразвил современот градградот [[Кичево]]. Кита во народните преданија била сестра на [[Крали Марко,]] и живееле во Калето, иа погинала бранејќи го Кнежинскиот манастир од [[Муса Кесеџија таа гине]].
Манастирскиот комплекс ебил запален во првата половина на 18 век. МонашкотоТогаш, монашкото братство се растурарастурило, а самиот манастир ебил препуштен на забот на времето запуштајќи се до срушување. За неговата слава и големинабил сведочи сеќавањето на христијанското население во овој дел на. Р.Македонијазапуштен. Манастирскиот комплекс е вратен во живот во 1973 година, кога жителите од селото Кнежино ја градатизградиле малата црквичка на зададниотзападниот дел на старата црква, а во исто време го градатизградиле и манастирскиот конак. Најновата црква, четврта по ред во манастирскиот комплекс, почнапочнала да се гради во 1999 година, a вобила 2007 годинаосветена на 11 октомври беше2007 осветенагодина. Конакот беше исто така, конакот бил обновен и проширен, при што црквата и конакот се градениизградени со донации од народот.
== Наводи ==
|
