Моноспитово: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 25:
Денеска не е познато кога точно било основано селото. Според некои легенди и и преданија, сегашното Моноспитово порано имало друга местоположба односно се наоѓало во подножјето на планината [[Беласица]]. Барајќи подобри услови за живеење и заштита од постојаните напади, неговите жители се преселиле во месноста ''Комитска Корија''. Но и таму претходниците на моноспитовци не се задржале долго време. Тие и натаму барале подобро место за живеење. Едно време се населиле во месноста ''Скубиврат'', кај село Банско. Но тука некаква болест им ги уништувала децата. Така тие се населиле во месноста Селиште, која се наоѓа на еден километар јужно од сегашната местоположба. На тоа место тие изградиле неколку нови куќи, налик на сточарски колиби, подигнати на песокливо земјиште, на речен нанос. Денеска постојат остатоци од оваа мала примитивна населба, позната како „Блатски гробја“, што значи дека Блатото допирал до Селиште. Но поради многу мравјалници, и тоа место го напуштиле, и конечно се населиле на денешното место<ref>КОЛЕТКТИВНАТА МЕМОРИЈА ЗАЧУВАНА ВО ТИПИЧНИТЕ ОБИЧАИ И ТРАДИЦИИ НА ОПШТИНА БОСИЛОВО</ref>.
Се раскажува дека името на селото потекнува од грчките зборови „''моно спити''“, Во превод името на селото означува „''една куќа''“. Според преданието, едно високо воено лице на грчката војска, посматрајќи ја Струмичката Котлина од еден висок врв на планината Беласица, во полето кај Блатото, забалежал една куќа и рекол на својот придружник „''Моно Спити''!“. Веројатно во значење на „осамена куќа“, подоцна биле изградени и други куќи и така на почетокот била основана мала селска населба, која по „осамената куќа“ е наречена Моноспитово, исто како соседното [[Еднокуќево]].
===Отоманско Царство===
Во текот на [[19 век]], селото било чисто македонско. Во „[[Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника]]“ , издадена во [[Цариград]] во [[1878]] година и статистиката на машкото население од [[1873]], селото се состоело од 120 семејства и 437 жители [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 188-189.</ref>Според статистиката на [[Васил К’нчов]] („[[Македонија. Етнографија и статистика]]“) во [[1900]] година селото имало 1300 жители [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_10.htm Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 160.]</ref>.
|