Меровиншка уметност: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Создадена страница со: thumb|200px|Крстилница на катедралата Св.Леонтиј во [[Фрежис.]] File:Baptistere S... |
|||
Ред 7:
==Архитектура==
Обединувањето на [[Франки|Франкиското]] царство под [[Клодовик I]] (465-511) и неговите наследници, кореспондирало со потребата од изградба на цркви и посебно манастирски цркви, кои претставувале главен извор на моќ за меровиншката црква. Плановите често ја продолжувале традицијата на римската базилика, но исто така попримиле и влијание на оддалеченост на кои биле Сирија и Ерменија. На истокот, повеќето градби биле од дрво, но каменот бил покарактеристичен за значајните градби на западот и во јужните делови кои подозна биле под меровиншка власт. Главните цркви биле реконструирани, најчесто повеќе пати, но многу меровинчки планови биле реконструирани од археологија. Описот во „Историја на Франките“ на епископот [[Григориј Турски]] за базиликата на Сен Мартин, изградена во Тур од Св.Перпету (епископ 460-490) на почетокот на периодот, а во тоа време на работ на франкиската територија, е причина да се жали за исчезнувањето на оваа градба, една од најубавите неровиншки цркви, за кои вели дека имала 120 мермерни столбови, кули на источниот крај, како и неколку мозаици: "Сен Мартин прикажал вертикално истакната комбинација на блок-единици кои формираат сложен внатрешен простор и соодветно богата надворешна силуета, која требало да биде заштитен знак на романескното".<ref>V.I. Atroshenko and Judith Collins, ''The Origins of the Romanesque'' (Lund Humphries, London) 1985, p. 48. ISBN 0-85331-487-X</ref> Карактеристика на базиликата на Св.Мартин кој станал симбол на црковната архитектура на Франките бил саркофаг или реликвијар на светецет издигнат да биде видлив и седнат аксијално зад олтарот, понекогаш во [[Апсида]]. Нема римски преседани за оваа Франкиска иновација.<ref>Werner Jacobsen, "Saints' Tombs in Frankish Church Architecture" ''Speculum'' '''72'''.4 (October 1997:1107-1143).</ref> Црквата Сен Петар во Вјен е единствената преживеана. Бројни друго градби, сега загубени, меѓу кои меровиншките темели на [[Сен Дени]], Сен Гереон во [[Келн]] и „Сен Жермен де Пре“ во Париз се опишани слично раскошни.
| |||
