Јустинијан II: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 23:
Јустинијан бил син на [[Константин IV Погонат]] и [[Анастасија (сопруга на Константин IV)|Анастасија]]<ref>Kazhdan, pg. 501</ref>. Останува во историјата познат со прекарот ''Ринотмет'' ([[грчки]] ''ὁ Ῥινότμητος'' - отсечен нос). Во неговиот прв брак со [[Евдокија (сопруга на Јустинијан II)|Евдокија]] ја добил ќерката Анастасија, додека од неговиот втор брак со [[Теодора Хазарска]] имале син Тибериј.
Со неговата смрт бил ставен крај на [[Ираклиева династија|Ираклиевата династија]].
== Прво управување ==
Ред 33:
Во [[692]] година Јустинијан го нарушил мирот со [[Арапи]]те<ref name="Norwich, pg. 328">Norwich, pg. 328</ref>, но бил поразен од војските на Абд-Алмалик во [[Киликија]]. Поразот претставувал и последица од измамата на дел од доведените [[Словени]]. Тогаш Јустинијан наредил да се убијат близина Никомедија и оние Словени, кои му останале верни. Резултат од поразот било губењето на јужна [[Ерменија]], каде застанал Симбатиј.
Омразата на народот се зголемила особено поради злоупотребите и уцените на јустинијановите омилени луѓе - Теодот и Стефан, од кои првиот бил министер за финансии (ό γενικός λογοθέτης), а Стефан сакелариј на царот<ref name="Ostrogorsky, pgs. 116-122"/>.
Едно од поголемите настани во црковниот живот бил црковниот собор во [[692]] година познат како Трулски собор, но самите одлуки не биле признаени од папата Сергиј. Обидите на Јустинијан II да го принуди папата да ги прифати одлуките останале неуспешни.
== Соборување и заточение ==
Непопуларноста на Јустинијан II била искористена од војсководецот [[Леонтиј]]<ref>Bury, pg. 354</ref>. Во [[695]] година, тој успеал да побегне од затвор, каде бил чуван по наредба на Јустинијан, по кое успеал да го зароби на Јустинијан и наредил да му го преселат носот и јазикот, поради кое Јустинијан подоцна бил наречен Ринотмет. Соборениот император бил испратен на заточение во [[Крим]].<ref name="Ostrogorsky, pgs. 116-122"/>. Стефан и Теодот биле егзекутирани.
Соборувањето на Јустинијан II не довело до подобрување на внатрешната и надворешната состојба на империјата, напротив, следувал 20-годишен период на немири и нестабилност и истиот завршил по повторното зазимање на престолот од страна на Јустинијан.
Додека бил во егзил, градот [[Картагина]] и остатокот од провинциите во [[Африка]] биле освоените од
== Второ управување ==
Ред 50 ⟶ 49:
Откако Јустинијан II Ринотмет го освоил главниот град и повторно го зазел престолот, тој се одмаздил на суров начин на своите противници, и тоа поранешните цареви Тибериј и Леонтиј, кои биле обезглавени јавно на хиподромот, а патријархот Калиник е ослепен и прогонет.
За поддршката бугарскиот хан Тервел бил богато награден. Тервел бил првиот невизантиец, кој ја добил титулата Кесарија ('''Цезар''')<ref name="Bury, pg. 361" />. Тој освен тоа го добива управувањето на областа Загора (североисточна Тракија), како и големо количество пари, злато, сребро и други скапоцености.
Второто владеење на Јустинијан (од [[705]] до [[711]] година) се покажало како уште поголем неуспех за разлика од првото управување. Војната со Арапите повторно тргнала на лошо: Византијците ја загубиле Мопсуеста и Тијана, во 709 година Арапите влегле дури во [[Тракија]]. Поразите на [[Византија]] довече до делумна загуба на [[Кападокија]] и [[Киликија]]<ref name="Norwich, pg. 339" />. Барајќи реванш против Бугарите, Јустинијан II заминал во североисточна [[Тракија]] во [[708]] година, но бил поразен и опколен во [[Анхиало]]. Императорот се повлекол по море и наскоро го обновил мирот со Бугарија.
Во 711 година Јустинијан II испратил во Крим флота и војска, која требало да го казни на Керсон бидејќи не го подржал на царот за време на неговите походи, но војниците се побуниле и го прогласуваат за император Филипик Вардан. Додека Јустинијан собирал армија во Мала Азија, Филипик го освоил Константинопол и го убил Тибериј, малолетниот син на Јустинијан. Самиот Јустинијан бил напуштен од повеќето армии и бил заробен и обезглавен во декември 711 година, недалеку од главниот град.
Ова
== Наводи ==
{{наводи}}
|