Георги Герџиковиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Правописни и граматички грешки.
Ред 13:
== Биографија ==
Роден е како Георги Герџиков во 1880 година во [[Гевгелија]], тогаш во [[Отоманската империја]]. Завршил во француското трговско училиште ''Гир'' во [[Солун]], а во 1900 година - воена академија во [[Белград]], [[Србија]], и стапил на служба во српската армија. При избувнување на [[Илинденското востание]] ја напушта Србија и станал војвода на чета во одредот на полковникот [[Анастас Јанков]] <ref>[Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том I, София, 1933, стр. 342.]</ref>. По востанието, во 1904 година Герџиковиќ посредувал помеѓу србоманската чета на [[Мицко Крстевски]] и [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]], меѓутоа неуспешно <ref>[Силянов, Христо. „Освободителните борби на Македония“, том II, София, 1943, стр. 292.]</ref>.
Во 1905 година, Герџиковиќ заедно со воденчанецот [[ Григорие Хаџи Ташковиќ]], почнале да се приклонуваат кон [[Српско четничко движење| Српското четничко движење]]] на [[Јован Атанацковиќ]] и [[Милорад Гоќевац]], надевиќинадевајќи се дека ќе добиатдобијат помошапомош за македонското револуционерно ослободително дело, а истовремено своите врски со [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]] ги продолжиле. Во овој период во Белград почнале да го издаваат весникот [[Автономна Македонија (белградски весник)|Автономна Македонија ]]. Овој весникотвесник ја бранел идејата дека [[Македонско прашање | Македонското прашање]] не е прашање на ниту една балканска држава и се залагал за автономна Македонија, како дел од една балканска федерација. Герџиковиќ и Хаџи Ташковиќ во весникот [[Дневни лист]] истакнале:
 
:''Ние знаеме дека против себе и против идејата која ја проповедаме од името на цела група, го имаме целото општетсвеноопштествено мнение на Србија, со исклучок на неколку чесни луѓе, кои за нас го претставуваат најдобриот дел на српскотосрпската општественост. Ако, и покрај се, одлучуваме да се впуштиме во една толку тешка работа, тоа се должи на нашата чиста совест и на нашата најдлабока увереност, дека работејќи на тој пат, ние не стануваме предавници на Србија, ниту, пак ги продаваме нејзините интерси. Ние сме неповратно решени да работиме за ослободувањето на нашата татковина (Македонија б.н), притоа воопшто не водејќи сметка кому тоа се допаѓа, а кому не, без да му го признаеме некому правото за тоа повеќе да се грижи од сопствените синови на таа земја, независно од верата и народноста... <ref>цитирано од весник Ден, бр. 611, 9 септември, 1905 година</ref>''
 
Продолжението на овој исказ е многу интересно. Авторите, на еден многу луциден начин, како да сакаат да го означат дефинитивниот неуспех и пропаста на [[Српска пропаганда во Македонија|велико-српската пропаганда]] во Македонија, слично како што и [[Лозари|Лозарите]] претходно (но и [[Независна Македонија|автономистите]] во [[ВМРО]]) ја најавија на подолг рок пропаста на велико-бугарската национална идеја...